Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Anna Karanina
Etkileyici sürükleyici bir romandı. Her satırından ayrı keyif almakla birlikte o dönemin zorlukları ve kadınların değersizliği rahatsız etti. Erkeğin yüceltildiği, kadının haklarının olmadığı bir dönem böyle güzel anlatılabilirdi belkide. Komünizme meylin ve kapitalizme karşı düşüncelerin oluşmaya başladığı bu dönemde soyluların refahta olması
Gerçekten mükemmel bir kurgu ve inanılmaz his tasviri yapan dehşet güzel bir kitap. Gerçekten hayatında bir kez bile yalan söyleyenlerimiz bu kitabı okuduğunda -ki biri de benim- şaşkınlıkla, hisler ancak bu kadar iyi anlatılabilirdi diyecekler. Bence yazarda, hayatında kendini köşeye sıkıştıracak yalanlar söylemiş olmalı. Yoksa bu kadar iyi yazamazdı. Ana karakterin eşindende alacak dersim çoktu açıkçası kendi adıma.
Uzun suredir okuduğum en güzel hikaye kitaplarından biriydi. Gerek seçtiği konular ,hayalgücü yer yer fantastik öğeler, insanı içine alan sıcacık bir işleyiş ,sanki farklı yaşantılara farklı ortamlara bir hikaye ömründe misafir oluyorsunuz.
Bir solukta bitiyor öyküler ,ama tadı sizde kalıyor .Monte Christo öyküsünde olduğu gibi bazen sıradan bir hayattan,konudan bir öykü dolusu yaşam, soru,his ve duygu birakabiliyor bu hikâyeler .
Hikaye yazmak gerçekten ayrı bir yetenek ve az metinle yaşamdan bir kesiti size ustalıkla anlatabilmek,tadı damağınızda ama bir o kadar da ancak bu kadar anlatılabilirdi,anlatilmaliydi duygusu bırakabilmektir .
Everestin açık hava serisi boyut olarak da çantanıza atmalık, hikaye sevenlere tavsiye ederim.iyi ki okudum dediğim bir kitap oldu.Özgün ve hatırlanası hikayeler var.
Karaca ayının 5.betiği (2021 yılında okuduğum 105.betik)
Esrarengiz Hikayeler platformu sayesinde kalemi tanıyordum. Yaşadığım düş kırıklığından sonra platformda herhangi kalemin öyküsünü okumuyordum çünkü sütten ağzım yanınca yoğurdu üfleyerek yemeye başladım. Onu ilk kez Gelişme Hedefleri adlı öykü seçkisinde okudum ve kalemini beğendim. Öykü seçkilerinde onun kalemini izlemeye başladım. Tuhaflıklar
416 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Uyarı: Spoiler içerebilir.
"Yalnızım, evet, herkes yalnızdır, yalnızız."
Aslında kitaptan alıntı bu cümle kitabı özetliyor gibi. Peyami Safa'nın üslubuna ve derinliğine hayran kaldım. Karakterleri, olayları, kitapta bir kibrit çöpü geçiyorsa onu bile öyle güzel yerleştirmiş ki... Ruh tahlilleri, insan psikolojisi üzerine söyledikleri sağlam temellendirilmiş. Yazarın mükemmel bir gözlem yeteneğine sahip olduğu çok açık. Okuyunca bunu tam manasıyla hissedeceksiniz. Peyami Safa, toplum içinde kalabalıklar arasında hatta aynı evin içinde birbirine yalnızlık yaşatan insanları anlatmış. Samim'in kendiyle hesaplaşması, Meral'in pişman olan ve kendini savunan yanlarının çatışması, Besim'in dünyası, Mefharet'in felaketleri, Selmin'in his dünyasındaki çelişki... Bütün bunların nasıl bu kadar sağlam temellere oturtulduğunu düşünüyorum, hayran kalıyorum. Romanda anlatıcı değişiyor ama bunun rahatsız edici bir yanı yok. Öyle güzel bir akış sağlanmış ki... Okunması gerektiğini düşünüyorum. Samim'in ilk defa kendiyle hesaplaştığı kısmı defalarca okudum. Yalnız kitapla ilgili iki olumsuz eleştirim olacak. Birincisi: Simeranya daha çok anlatılabilirdi. Samim'in o ütopyada daha fazla yer almasını isterdim. İkincisi: Kitabın sonunda netleşmeyen şeyler olduğunu düşünüyorum. Mesela Meral'in o gece yaşadıklarını diğerlerinin de bilmeye hakkı varmış gibi hissediyorum. En azından Samim...
Çok da uzatmadan diyorum ki:
"Yalnızlığın aslında insanın içinde olduğunun - bana göre kusursuz- bir akış ve üslupla dile getirildiği bu kitap okunmalı."
Her kadının bir kızı olmalı diyor yazarımız. Kızına ithafen yazdığı kitapta gerçekten anneliğin her duygusuna her tecrübesine değinmiş. Okuduğum satırlarda kendimden birçok şey gördüm. O kadar sıcak o kadar samimi yazılmış ki satırlar sanki sohbet ediyorum yazarla.
Anneliğin nasıl bir his olduğundan, o büyüdükçe aslında bizim gözümüzde hep ufacık kaldığını, çocuğumuz isteyince hiçbir şeyin imkansız olmadığını, yaşayacağı ve yaşadığı acıları, mutlulukları, gözyaşlarını tek tek anlatmış. Bir annenin mutluluğu ve evlat sevgisi bu kadar güzel anlatılabilirdi. Bir annenin gülüşü, eksikleri, tamamladıkları
her satırda bizimle. Gülümsemeyi ve mutlu olmayı güç unutmamak dilediği ile
