Maria Puder... benim Kürk Mantolu Madonnam... dudaklarının kenarındaki ince kıvrıntı ve siyah gözlerinin derin bakışlarıyla karşımda duruyordu. yüzünde hiç dargınlık, sitem yoktu... Belki biraz hayret, fakat daha ziyade alaka ve şefkatle bana bakıyordu. Halbuki bende onun bakışlarını karşılayacak cesaret yoktu. On sene, tam on sene, zavallı ruhumun bütün kırgınlığıyla, bir ölüye kızmış, bir ölüyü suçlu tutmuştum.. onun hatırasına bundan daha büyük bir hakaret yapılabilir miydi? hayatımın temeli, gayesi, sebebi olan kimseden on sene hiç tereddüt etmeden, haksızlık edebileceğimi hiç düşünmeden şüphelenmiştim. onun hakkında en akla gelmeyecek şeyleri tasavvur etmiş ve bir an olsun durup da belki de böyle yapmasının ve beni terk
etmesinin bir sebebi vardır dememiştim... Halbuki sebeplerin en büyüğü, en mukavemet edilmezi, ölüm varmış. utancımdan deli olacaktım, bir ölüye karşı duyulan hazin ve faydasız nedametle kıvranıyordum... ömrümün sonuna kadar diz çökerek, onun hatırasına karşı işlediğim cinayetin kefaretini vermeye çalışsam, bunda gene muvaffak olamayacağımı, insanları en günahsızına kabahatlerin en ağırını -seven bir kalbi yüzüstü bırakmak ihanetini- yüklemenin; asla affedilmeyeceğini seziyordum...
Sayfa 153Kitabı okudu
Boşlukta Kalan Hicran
Gözlerin bir ıssız gece, ruhun derin bir kuyu,
Zaman durmuş, alem sükût, gönlün olmuş bir huyu.
Bir hicran çerağı yanar, gam ateşiyle dolu,
Gözyaşların deniz gibi, her damlası dolu.
Ağlar gönlün her lahza, bir teselli bekler,
Lakin teselli uzak, zira her umut biter.
Bir divane pervane gibi, aşk ateşinde döner,
Her yanışında bir ömür, bir serap gibi söner.
Ey talihsiz güzel, bahtın kara yazılmış,
Her gözyaşı bir sitem, her ah kalbe kazılmış.
Ruhun derin bir hüzün, gönlün gam ile dolu,
Gözlerin boşlukta kaybolmuş, yolun karanlık, soluk.
Her sabah bir umut doğar, her gece bir hüsran,
Kalbinin ince sızıları, sana bir yâd, bir ferman.
Ey gönlü yıkık kız, bahtın açık olsun dileğim,
Zira Fuzuli misali, hep hüzünle geçer dileğim.
“Burada eğer bir kadın kahkaha atıyorsa kaderi ince bir sitem göndermesinden acılarına dertlerini bastırmasındandır. Burada herkes yaralıdır ve herkesin acı bir hikayesi vardır.”
Sayfa 40Kitabı okudu
La isla bonita...
“Laissez-faire”
kadarınca serbestsin!
(La isla bonita, fonda…)
Kendini beğendir, pazarla
simsarlara reklamlarla
iyiliklerden kıvrılır bu
son yüzyılda
Ne başta ne sonda benim hayatım,
başka bir sitem arama arasında,
bırakın işte burada konuk kalayım.
