Kitap aslında sıkıcı başlıyor ve uzun süre de sıkıcı gidiyor. Körlük kitabındaki olay zinciri ve yaşananların çarpıcı etkisini aradığımızdan olsa gerek sürekli benzer etkiyi bekledim.
Yarısından sonra ise kitabın farklı tarz ve amaç için yazıldığını anladım. Genel itibari ile idari hükümetin olası bir sorunda neler yaptığı ya da neler yapabileceği, sınırları ve seçilen karakterlerin düşünceleri ve en önemlisi vicdanı, insan onurunu gözler önüne seriyor.
Sonu yine de çarpıcı ve gerçekçi. Zor okunuyor evet ama değiyor.
Saramago, süper kahramanların son anda insanları kurtardığı ucuz kapitalist devletçi hikayeleri değil, iktidarını korumak için her yolu deneyen vicdansızlığı, gerçekleri yüzümüze çarpıyor.
Görmek isteyenlere,
Ve evet, biz de içindeyiz.