dizeleri okurken o masada oluyorsunuz sanki
rüzgarla bezeli bir mavi masada rakı içiyoruz öğle üzeri
güneş de oturmuş bizimle, rüzgar da, bir bulut yumağı, bir mavi kuş da
güneş alıp gidiyor yüreğimizden yalnızlığın çığlığını ve hüznü
rüzgar resmini çiziyor tarih öncesi bir söğüt yaprağına mutluluğun
kuş ayak ayak üstüne atmış rakı içiyor, ama el sürmüyor balığa
bulut bir türküye başlıyor, güftesi mavi, bestesi dostluğun hasından
Sayfa 17
De ki Gerçekten Sevdi mi Beni?
Bazen Hasret Notaları Yükleniyor Gönlümün Hüzün Tellerine...
Elime Alıp Kalemi Mektuplara Dökesim Geliyor Yüreğimi Ama Her Seferinde Kelimelerim Bozguna Uğruyor...
Harflerim Bir Bir Düşüyor Uçurumun Kenarından...
Bazen Bir Kenara Çekilip Ağlayasım Geliyor Tüm Rüyalarımı ve Bir Hüzzam Güftesi Gibi Yağan Yağmurlarda Islanıyor Kalbim...
Sesim Titrek
. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)
HİŞT HİŞT dedik, Sait'e bir selam Çektik! - Sait Faik Kampı
Sait Faik’in ardından.
Dönüş yolu çok cevvaldi, adalar vapuru dalgalarda bir kağıttan gemi misali sallanıyordu. Bazılarımızın midesi ağızlarına geldi. Kamp ekibimiz dönüş yolunda biraz buruk gibiydi. Çok güzel geçen 3 günün ardından yine hayatımıza kaldığımız yerden devam etme telaşesi, yani biz buna “MEDARI MAİŞET” diyoruz, yakamıza