size çok net bi tespit vereyim mi?
atlet giyen erkek prensipli,disiplinli,evine çok bağlı,aileye düşkün.
giymeyen erkek,özgür ruhlu,prensiplere çok bağlı olmayan,sıkıntıya çok gelemeyen,sorgulanmaktan çok hoşlanmayan modellerdir.
atletli erkekle olayları enine boyuna konuşursun.
atletsiz olayları yuvarlar konuyu bi an önce paket etmeye bakar:)
bu arada sadece ilişki boyutunda bir tespit değildir.
iş hayatında da durum böyledir.
erkekler için hiç denkleme gerek yok gri varlıklar değildir oldukça basit bi sistemleri vardır anlamak için.
siyah ve beyaz net.
Siyah beyaz bir film başlıyor az sonra. Garip bir film. Bir adam var, boyacı. Bir kadının resmine aşık. Kadın, "ne yapacaksın resmimi, işte karşındayım, beni sev," diyor. Adam, "resminle arama girme," falan diyor. . . Sonra ikisi de ölüyorlar.
Kartallar Yalnız Uçar
Kargalar sürüyle "Kartal" yalnız uçar
En zirvede siyah beyaz bir gül açar
Sen tevazu kanadınla vakarınla süzül
Bilirsin ay yıldız semada nur, ziya saçar
🗻🦅🗻
KK
Okunmaya değer eski bir alıntı..
ÇOCUKLARINIZI KİM EĞİTİYOR?
TAKİP EDİYOR MUSUNUZ?
1980 öncesine gidiyorum.
Ortaokul öğrencisiyim.
Babam bizim evimize de televizyon aldı.
Sadece TRT var ve yayınlar siyah beyaz.
Günün birinde Charlie Chaplin’i keşfettik.
Filmin başından sonuna katıla katıla kahkaha atarak izledik dört kardeş.
Bir hafta sonu yine Charlie Chaplin filmi vardı ve
Sinema Bir Şiir Olsaydı O, En İyi Şairlerden Biri Olurdu!
Asla kaçırmamanız gereken Andrey Tarkovski filmleri
1-) SİLİNDİR VE KEMAN
Silindir ve Keman, Andrei Tarkovsky'nin 1960 yılında Sinema Enstitüsü'nü bitirmek için çektiği 45 dakikalık mezuniyet filmi. Film bir işçiyle kemana yeteneği olan bir çocuk arasındaki ilişkiyi anlatır. Tarkovsky'nin Ivan'ın Çocukluğu (film) Ivan'ın
Sokakları çocuklarla dolduran eski oyunları seven,
eski eşyaların da dili olduğunu düşünen,
hâlâ mektuplar yazan ama hiç göndermeyen,
eski kelimeleri şiirlerinde gezdiren,
şimdiki kısa ve geçiştirilmiş cümlelerden
hiç haz etmeyen,
eski şarkılarda “mazi kalbimde bir yaradır”
denince uzaklara dalıp giden,
siyah beyaz fotoğrafların konuştuğunu hisseden,
bir yerlerde hâlâ
eski dostlukların yaşandığını bilen
eski kafalı biriyim işte.
Ve ne garip şimdilerde
her şey var ama hiçbir şey yok gibi.
Ve ne garip
herkes kalabalık ama herkes yalnız gibi…
Ve ne acı
iyilik saklambaç oynuyor
kötülük durmadan sobeliyor gibi…
Alıntı...
Çünkü beyaz bir gemidir ölüm.
Siyah denizlerin hep
çağırdığı,
Batık bir gemi.
Sönmüş yıldızlar gibidir.
Yitik bir adrese benzer yanık otlar gibi
Sen bu şiiri okurken ben belki başka bir şehir de ölürüm..
Her şey unutulacak bir gün
Tıpkı senin bir anda beni silip attığın gibi
Hiç bir mesajıma cevap vermemen gibi
Her şey unutulacak
Lakin ben hiç unutamıyorum gözlerini 6 ağustostan beri hiç unutamıyorum gözlerini şimdi elimde binlerce siyah beyaz fotoğraflarına bakıp kalbimin yavaş yavaş parçalanmasını hissediyorum kan damarlarım usul usul catladiginı hissediyorum
Mahşer
Siyah bir at koşuyor; yelesi beyaz nalları kan kırımızı.
Rüzgar kıskanç, ıslık çalıyor.
Üstünde süvari, azrailden emanet kılıç yorgun.
Cesetlerden tepeler, tepelerden akan kan suskun.
Siyah bir at koşuyor; kuyruğu bağlı, hedefi biliyor.
Etten duvarlar, korkulu adımlar geri çekiliyor.
Titrek sesler; geliyor, geliyor dört nala.
Meydanda bir terazi, teraziyi tutan gökten bir zincir.
Bir kefede kefen diğerinde çelikten prangalar, incitir.
Aç gezen izciler koşan attan haberdar pusuda.
Kurtlar gözcü, leş kokusundan haberdar hepsi.
Gam-ı Umman
KAVAK AĞAÇLARI
Çatıdaki kiremitleri seyrediyorum
Yağmur oluklarından boşalıyor
Kırmızı renk almış berrak sular
Hızla iniyor çatıdan aşağıya
Aşağıdaki derenin sesi geliyor
Çagıldıyor tüm heybetiyle
Su kuşları derelerde
"Aslında hayatımı garanti altına aldım. Düzgün bir işim ve rahat bir yaşamım var.
Bakıldığında gayet normal bir şekilde ilerleyebilirim. Zira fiziksel dünyam da sade ve huzurlu. Lakin zihinsel evrenim epey yoğun ve fazlasıyla dolu. Bütün bunlarla beraber ayrıca biliyorum ki yapmak istediğim çok fazla şey var. Başaracağım çok fazla hedef var. Üzerinde çalıştığım çok fazla iş var. Kimseye anlatmadığım şeyler var. Ve elbette emin olduğum bir şey var ki bütün bunları bir kenara bırakmayı hiç istemiyorum. Bunun yerine zorlu, mücadele dolu bir hayatı tercih ediyorum. Artık farkındayım, belki yıllarca kaçtım gerçeklerden duygusal kontrol maskesi altında, lakin gerçek duygusal kontrolümü asıl şimdilerde yapıyorum. Platon'un at arabası alegorisinde olduğu gibi atların üzerinde ilerliyorum lakin ne arabacıyım ne de oradaki atlar benim. Ben sadece onların üzerinde yolculuk yapıyorum. Çünkü duygularıma güveniyorum. Onların bilgeliğine güveniyorum. Onlar kendi yolunu bulacaklar. Özgürce ilerleyecekler. Bazen siyah at bir tarafa çekiştirecek bazense beyaz at diğer tarafa. Ancak hiçbiri yolcuğa engel olamayacak. Nihayetinde kaos, entropiye dönüşecek ve her şey yoluna girecek. O yüzden diyorum ki: Duygu, çaba, zaman. Devam..." (Jack Brighty'den)
Ah, ah, ne de güzeldi o tatlı çocukluğumuz.
Şimdi sadece siyah beyaz bir televizyon.
Karşılacağız
Seni fotoğraflarında gördüm
Ama ben sana değil
Senin vechine aşığım
Sesini duymadım ki
Nasıl bileyim ağaçların yaprak kıpırdattığını
O sırada zamanın duraksadığını
Hayat bir piano gibidir.
Beyaz tuşlar mutlu günler, Siyah tuşlar üzgün olanlardır.🩶
Müzik yapmak için ikisine de ihtiyacın olduğunu hatırla.🎶