Soylu, sarraf, bankacı, kısacası hiçbir işe yaramayan veya en iyi ihtimalle halka hiçbir yararı olmayan işlerde çalışan kişiler lüks ve bolluk içinde yaşarken, orta halli insanların, arabacının, demircinin, marangozun, çiftçinin hiç durmadan çalışması ama hayvanların bile zor dayanabileceği bir sefalet içinde yaşaması nasıl bir adalete sığar? Bu kişiler hayvanlardan bile daha fazla çalıştırılır ve onlar bir yıl çalışmasa ülke ayakta duramaz.