Bu romanda herkesin gözleri lacivert. Hiç lacivert göz görmedim ama lacivert gözleri severim. Lacivert gözlerin derinliklerinde, bilinmeyen diyarlardan maceraperest seyyahların getirdiği anlamlar yatar. Bence tabii...
Dışarıda cıvıltılı bir ilkyaz güneşi, tazelenen ve yeniden doğan dünyanın yeşillikleri üstüne, işveli bir salıntıyla sıcacık altın tozları serpiştiriyor. Ben, senin için ey kari, bir roman yazıyorum.
Kapı çalınıyor. Kim geldi acaba? Kimi istersem, kimin ismini yazarsam o gelir. Yazmanın bu yararı var işte, küçük bir işaretle, canımın istediğini getiririm. İstersem fikrimi değiştiririm. Kim ne yapabilir? Hadi bakalım, kapının zili çalmadı, gelen giden yok. Tamam mı? Yoo, tamam değil, çünkü fikrimi yeniden değiştiriyorum, zil çalıyor ve Ali, yani kardeşim geliyor. Karşımdaki koltuğa oturuyor, bir yandan da önümdeki kağıtlarla daktilo makinesine şöyle bir göz atıyor.
- Ne yapıyorsun?
- Roman yazıyorum.
Haksız yere azarlanmış bir çocuk gibi, bir an irkilerek anlamadan bakıyor yüzüme.
- Niye?
dört mevsim sonbahar/ahmet altan
burda bir başı boşlık havası var bir çok yazar ve yazarların yeni çıkan kitaplarının eksik olduğunu kaç kere dile getirdim sonuç elde var sıfır güncelleme diye bir şey yok benim okuduğum fakat burda yer almayan en az 30kitap var kimse bu konudaki eleştirimzi duymuyormu yoksa kaale almıyormu anlamadım inşallah bu sefer sesimi duyarsınız
Tüyap'a gidicem arkadaşlar,şu an da benim almayı isediğim bir kitap yok önerdiğiniz her hangi bir kitap var mı?
Benim sana verebileceğim çok bir şey yok aslında.
Çay var içeren ,
Ben var seversen ,
Yol var gidersen...
Politik anlamda kadınlar hakkında edilecek kelamları, binbir farklı tartışmanın içinde derinleştirmek mümkün fakat ben yalnızca bizden bahsetmek istiyorum. Ekseriyetle arkadaşlığımızdan. Kadınlık üzerine düşünmeye başlamam hangi yaşlara denk geldi, çok da emin değilim. Çalışan bir annenin kızı için tek dileğinin parasal anlamda özgür olduğu bir
Bir dakika ver bana ne var ne yok bi dinle
Dün geceydi sahilimde tek dolaştım içkimizle
Çok karamsarım bugün damla akıtmam gerek
Kasımda yol gözüktü anne artık ayrılmam gerek
Bir günümde sen vardın yine sancılarla ağıt yaktım!
Bu günümde yalnızım Rabbim yalanlara kandım ben…
Bir şarkı yaptım dostum oldu arkasından ağlayandım,
Ve bulandım duygularla arkasından kalbe kilidi bağlayandım.
Anlatılmaz bir gecemde karanlık gökyüzüm var,
Evde romantik bir hava dışarda aç yatan var.
Söz veripte tutamadın mı geçmişe dönenmi
Yarım somunun var mı?
Bir ufak evin?
Kimsenin kulu, kölesi değil misin?
Kimsenin sırtından geçindiğin de yok ya?
Keyfine bak. En hoş dünyası olan sensin...
Ömer Hayyam
ÇEVİRME
Son kez uyarıyorum kaldır ellerini
Seveceğim yoksa seni.
İnsan geçti üzerimden
Zamanın suçu yok
İzin vereceğim Tanrıya
Bağışlaması için beni
Geçmişle gelecek arasındaki fark,
Şimdi.
Yaşamla ölüm arasında bir nefes.
Tekrar ediyorum kaldır ellerini.
Kalbimi görecek yoksa herkes.
Kitabı yere koy,
Yavaşça it bana doğru.
Aklımda yer yok bırakacağım korkma.
Güvenme kimseye insanlar gölgeli.
Bir daha geceden sarkma.
Git hadi! Bu korku sana yeter.
Kalbini başına al, çıkma bir daha karşıma.
Okur başınla bu saatte ne işin var?
Sayfaları boş bir kitapla sokakta
ORHAN GÖKSEL
İnişli yokuşlu bir ömür sürüp
Bildim, sağ solumdur, hayrım, şerrim,
En büyük gerçektir aklımla görüp
Ama gözlerimle görmediklerim.
Göz bizi aldatır, akla borçluyuk
Aklın gözleri var, gözün aklı yok.
Bahtiyar Vahapzade
ŞİİR KERE ŞİİR HEP ACI EDER
Acılar yeniden filiz verdi\yeniden yağmur yağdı toprağa
annem yeniden dirildi\ gördüm
yeniden kurum tutmuş toprakla sıvadım yüzümü
benim için budur
bahar budur ve söz burada kesilmezse
bileklerimden akar kelimeler
belki beni biraz daha\ biraz daha ve biraz daha uyutur
budur işte anlayamadığım
çünkü kelimeler nasıl
Ben bir Charles Bukowski modası olduğunun farkında değilim. Yalnız yaşayan biriyim, kalabalıktan hoşlanmam; bu tür tuzaklara düşmeyecek kadar yaşlı, kuşkucu ve çakalım. Bu iki haftada yaptığım üçüncü söyleşi, ama ben buna modadan ziyade matematiksel bir tuhaflık olarak bakıyorum. Umarım hiçbir zaman moda olmam. Moda olmak lanetlenmek demektir. Bende ya da yaptığım işte bir tuhaflık var demektir. Sanıyorum 46 yaşında, 11 yıl boyunca sessizce çalıştıktan sonra böyle bir şeyden endişe etmeme gerek yok. Tanrılar benimledir umarım. Benimle olduklarını düşünüyorum.