Artık bu ince ciltsiz masal kitaplarının ChatGbt tarafından seri halinde yazıldığına ve arka arkaya aynı şeylerin basıldığına inanmaya başlayacağım. Eğitici olsun ama merak uyandırsın diye aynı şeyleri anlatan ve aynı figürlerde bir sürü kitap var. Biri de kalkıp kalemi konuşturup evini kaybettireyim dememiş. Hep tavşan fare evini kaybediyor. Fare çocukken de bana sevimli gelmezdi. Bazı kitap serileri hariç 
Hayvanat Bahçesinde Diş Fırçalama Günü gibi çoğu kitapta tavşan fare gibi hayvanlar annesiyle eğitici öğretici bir şeyler yaşıyor. Hiç heyecan yok hiç merak yok. 3 yaşında olsam Elsanın kaybolmasını daha çok merak ederdim. Gitgide sıradanlaşan aynı hissi veren bir sürü kitap var gibi gelmeye başladı bana aynı kişisel gelişim adı altında herkesin aynı şeyleri yazması gibi. Bari stilinizi değiştirin... Neyse kitap eğitici ve tatlı bir kitaptı. Gayet çocuklara uygun. Bu kitaptan sonra adres gibi iletişim bilgilerinin önemi gibi konular işlenebilir.
Spoiler Uyarısı!
Öncelikle kitabı çok beğendim bence herkes bir kere bile olsa 
William Shakespeare okumalı özellikle de bu kitabı ayrı güzeldi.
Kitabın ana fikrini düşünecek olursak, kıskançlığın kötü bir şey olduğunu çıkarabiliriz.
Kitabın konusuna geçeyim ben şimdi.
Kitap, Othello adında bir beyin Desdemona'ya olan aşkını anlatıyor. Fakat bu aşk gerçek bir aşk değil. Çünkü Othello, Desdemona'ya inanmıyor. Ortada Desdemona'nın Othello'yu, Othello'nun yaveri olan Cassio ile aldattığı iftirası var. Bu iftirayı Othello'nun sancak çavuşu olan Iago adında biri ortaya atıyor. Othello ise buna inanıp Cassio'yu kıskanmaya başlıyor. Bu kıskançlık cinayete kadar gidiyor. Othello'nun karısına inanması gerekirdi. Fakat o inanmadı Iago'yu destekledi. Bu yüzden ortada gerçek bir aşk yok bence.
Kısacası kitap güzeldi herkesin okumasını tavsiye ediyorum. Buraya bir söz bırakarak gitmek istiyorum.
"Kıskançlık, ruhun çürümesidir."
Voltaire
