Nerede, de bana, o taçlı hükümdarları Yemen'in? De bana, onların taçlar içinde bile taç olan taçları ne oldu?
Şeddad'ın cennet diyerek kurduğu saraylar ülkesi İrem, Sasanilerin ebedi sanılan devleti ne oldu?
Altınları yığdı yığdı da bir dağ yaptı Karun, hani o dağ?
Hani Ad. hani Adnan. hani Kahtan. dünya nimetlerinin köpüren yurdu?
Reddi mümkün olmayan bir håle uğradılar. Bir masal oldu onlar.
Bir varmış bir yokmuş. Bir toz toprak bulutu.
O taçlar, o devletler, o mülkler saltanatlar, bir rüyadır artık.
Her biri, hayalden geçen gölge gibi, zamandan geçip durdu.
Sayfa 86 - 6. BaskıKitabı okudu
Ümitlerin kaderi, biri yok olduğunda diğerinin ortaya çıkmasıdır, işte bu yüzden bunca hayal kırıklığına rağmen dünyadan silinip gitmemişlerdir.
Sayfa 229
“Hayata başlarken büyüklerimizden ilk duyduğumuz şey ninnilerdir. Bunlar ise “Bir varmış, bir yokmuş…“ Diye başlar. Tüm zamanların tecrübesi bu cümlenin içine sinmiş gibidir. Hayat gibi, zaman gibi, geride biraktigimiz her şey gibi. Hayat bir varmış, bir yokmuş gibi. Bu bir “Var mıyız, yok muyuz?“ sorgulamasını yaratan başlangıçtır.”
Sayfa 27 - Destek YayınlarıKitabı okuyor
Kibirli Sözcükler Kasabası
Bundan yıllar yıllar önce, yazinin icat edilmediği, bilgisizliğin, kavgaların , kötülüklerin ve savaşların bitmek bitmek tükenmek bilmediği zamanlarda , çok uzak diyarlarlarin birinde Karanlıklar adında bir ülke varmış bu ülkede adı gibi karanlık bir ülkeymis gökyüzünde hem Ay hem de Güneş varmış,lakin insanlar sadece Ay'i ve onun ışığını gorebiliyorlarmis çünkü o kadar cahillermis ki birbirleriyle kavga etmekten ve savaşmaktan başka bir şey bildikleri yokmuş bilim ve sanat adına hiçbir şey konuşulmuyor hiçbir şey üretilmiyormus bu ülkede insanların güneşi görebilmeleri için bul bilgisizlikten ve cehaletten bir an önce kurtulmaları gerekiyormuş ülkeyi yüzyıllar boyunca savaşlarla yöneten krallar halkın aydınlanmasina ve bilgiye ulaşmasına asla izin vermemişler çünkü halk yeni bilgiler öğrenirse bilimden ve sannattan konuşmaya başlarsa bu kavgalrin ve savaslarin biteceğini ve kendilerinin de tahtlarindan olacağını çok iyi biliyorlarmis
Sayfa 10 - İnsanlar bilim ve sanatla güzelleşirKitabı okuyor
Döngü
Peki kendisini kozasına hapseden ve kapıyı ören ipekböceğinin ölüm anı hangisiydi, bir ölümden yeni bir yaşamın doğması nasıl olabiliyordu acaba , kelebeğin yaşamı böceğin ölümünden mi doğmuştu, yoksa kelebekte yaşadığına göre ipekböceği hiç ölmemiş miydi?
Sayfa 80Kitabı okuyor
Evet, birden dünya varmış yokmuş, benim için hiç fark etmediğini hissettim... Yavaş yavaş hiçbir zaman hiçbir şeyin olmayacağına inandım. Ve bu andan sonra birden insanlara öfke duymayı bıraktım; onları neredeyse fark etmemeye başladım.
Sayfa 772 - Yapı Kredi Yayınları
Senin bu dengesiz hallerin
Bir varmış
Ama hiç yokmuş gibi olmayışın
….
Nasıl da yaşıyoruz
Hiç ölmeyecek gibi,
Halbuki göçüp gideceğiz
Bir varmış bir yokmuş gibi...
Böyle başlardı masallar da
Bir varmış bir yokmuş
Bizim masalımız da şöyle başladı
Biri hep varken biri hiç yokmuş
Gönlünde gönülden sevene yer yokmuş
'Sözcüklerin nesnelere iliştirilen etiketler olduklarını bilmiyorsun galiba, sözcükler nesne değildirler, nesnelerin gerçekte nasıl olduklarını, hatta gerçekte nasıl adlandırıldıklarını bile hiçbir zaman öğrenemeyeceğiz, çünkü onlara verdiğimiz isimler, adı üistünde onlara verdiğimiz isimlerdir yalnızca.'
Sayfa 80Kitabı okuyor
PİÇ ALİ’nin ATİTASI
Bana Bir Varmış… de!
Bir Varmış Bir Yokmuş… deme!
İçime dokunuyor…
Sayfa 21 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"İnsan olmanın ne demek olduğunu her geçen gün biraz daha az bileceğiz."
Bir varmış bir yokmuş,
içim acılarla dolmuş ve
her şey son bulmuş.