Düşmandan aşka dönüşen aklıma ilk gelen kitap siyam oldu,
Abisinin katiline aşık oldu, okurken de bu sözler beynimin odacıklarında geziniyordu karacaya ithafen;
"Ben en son bir adamı çok sevmiştim, yapmamalıydım aslında biliyordum başıma geleceğini, ama çok sevdim..."
Keşke sevmeseydin be karaca...
Karaca artık kimseye kolay kolay güvenmez,
Gerçi bende insanların güvenilecek varlık olmasına güvenmiyorum,Son sahne ise kafamı çok karıştırdı,
Ve sanırım bundan sonra Karaca güvense bile ben artık
güvenmiycem... o bir şeylere dayanmak istese bile ;
Sanırım ben artık dayanamıyorum diyeceğim...
Son bir dize olarak bunu söyleyip bitirmek istiyorum;
Pişman olanlara müsamaha göster,
Ama yoluna bir daha adım atamasınlar.
İz kalsın diye yara açanları ise bıçaktan geçir.!
Sen de bir "iz" kaldıysa, bırak onlar sonsuza dek kanasınlar...!