sen neyi anımsıyordun peki, şimdi tek başına, üzerindeki diz izi belirgin ve paçasındaki yırtıkla geldiğin pijamanla kahve almak için önündeki sıranın ilerlemesini beklerken en fazla neyi anımsıyor olacaksın
Yan yana geldiğimizde tek bir gölgeye sığıyorduk. Bizi birbirimize bağlayan şiirler okuyorduk. Şiir sayesinde dillerin içinde kendimize bir dil kuruyorduk. Kimsenin bilmediği o dilde anlaşıyor, gülüşüyor, sevişiyorduk. Rüyada bile şiir görelim, ertesi güne onunla başlayalım istiyorduk. Ama zaman, dilimizin kök salmasına ve toprağa bağlanmasına izin vermedi. Kahpe zaman.