Sürekli kendini yenileyen kötü bir hissin içindeyim ve kendimi bildim bileli burda yaşıyorum. Kendimi bilmeden öncesine mi dönmem gerek? Cevaplar orada mı yatıyor? Öyle olsa bile dönemem değil mi, dönemem ve beni bu hale getiren şeyi bulamam. Bulsam bile farketmeyecek. Bir sürü hastalık var sebebini bildiğimiz ama gene de tedavi edemediğimiz. En
Kalbinden eminim dediğim biri beni yanılttığında kendime bunu izah etmekte çok zorlanıyorum. Çünkü bu zordur, böyle bir dünyada birinin kalbinden emin olmak çok zordur.
Şeriat ve Kadın 2
Evlilikte olduğu gibi toplum yaşamlarında da kadının karar alıcı rollerde görünmesi, örneğin halifelik, kadılık ya da imamlık gibi işler yapması önlenmiştir. Yine bundan dolayıdır ki Kur'ân'a, Tanrı'nın kadınlardan peygamber göndermediğini, meleklerini dahi dişilerden değil erkek cinsinden seçtiğini ve çünkü eksik akıllı olarak
güneş varken niye daha çok aşk acısı çekiyorum? ne alaka yani hayırdır. ışığımızın bolluğu niçin göğüs kafesimizin daralmasıyla doğru orantılı olmak durumunda kalıyor? bu da yaratılan garip şeylerden biri olmalı. oysa bahar, midemizde kelebekler uçuşturan bir şey değil miydi. demek ki kişiden kişiye, durumdan duruma değişen şeyler arasında bu da varmış. hay allah gördün mü elif, bunun da yeri değişmiş
Pencerenin pervazında yaralı kanatlarıyla uçmaya çalışan bir kuş gördüm yaraları Kabuk bağlamış inim inim inliyordu acıdan Ah kuşların dili olsa da konuşsa diye kendi kendime konuşuyordum ki tam o esnada kuşun boynunda bir mektup gördüm Bu mektup da ne diye düşündüm mektubu merak ettim edip açmak istedim ve açtım mektup kime gönderilmiş diye
Benim için vatan (yazan: Deniz Şimşek)
Bir vatansever olmak, bir insanın içinde taşıdığı en kutsal duygulardan biridir. Bu duygu, sadece topraklarına değil, o topraklarda yaşayan insanlara, kültüre ve değerlere olan derin sevgi ve bağlılıkla beslenir. Bir vatansever, yalnızca kendi bireysel çıkarlarını değil, aynı zamanda milletinin ve toplumun refahını da önemser.
Gözlerimizi
Kurs günlükleri
Çocukların oyun saati, köşede oturmuş başımı iki elime yaslamış dudağımı büzmüş düşüncelere dalmıştım. Çocuklardan biri sıkıcı mı burası dedi. Yoo dalmışım dedim. Sonra bir başkası geldi gözlerini gözlerime dikti ve kocaman gülümsedi ta ki bende gülümseyene kadar. Sonra kocaman sarıldı, bir öpücük kondurdu gitti. E şimdi bu şifa değil de nedir arkadaşlar? Bu çocuklarla çalışıyor olmak belki de bu dünya da başıma gelen en güzel şey.