bloghemsire
@bloghemsire
✰ 𝓇ℯ𝒶𝒹ℯ𝓇 ⌫ 𝓇ℯ𝓋𝒾ℯ𝓌ℯ𝓇
➩ 𝒶 𝒷ℴℴ𝓀 ℯ𝓋ℯ𝓇𝓎 𝒹𝒶𝓎
☏ 𝒄𝒐𝒏𝒕𝒂𝒄𝒕 𝒎𝒂𝒊𝒍 𝒐𝒓 𝒅𝒎 ☏
İnstagram 
bloghemsire
Hemşire
Lisans
Denizli
1431 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
El ele tutuşmak aynı yolda olduğunuz anlamındadır. Aynı yolda bir olduğunuzu bilmektir.
.
İkiz kardeşlerden Çiğdem, İstanbul'da oturan ve bir oğlu olan, evli bir kadın. İkizi Şebnem ise, İtalya'da yaşayan bir köşe yazarı. Bir gün Çiğdem ikizi Şebnem'i alelacele İstanbul’a çağırır. İtalya'dan, Çiğdem'in telefonu ile apar topar İstanbul'a gelen Şebnem, ikizi Çiğdem’in isteği ile hem şaşkın, hem kızgındır. Çiğdem’in; "Söz ver bana... Söz ver...” diyerek hastalığından bahsedip Şebnem’e verdirdiği sözle, yeğeni Ege ve eniştesi Nejat’ın da hayatı değişecektir. Peki Şebnem herkesin hayatını etkileyecek bu karara evet diyecek midir?
Romanı büyük bir heyecanla, şaşkınlıkla, dehşet içinde okudum. Böyle bir gelişimi, sonucu ve finali hiç beklemiyordum. Heyecanla ve merakla okutan, sonuyla şaşırtıcı ve değindiği konularla bilgilendirici bir roman. Ayrıca toplumsal konularda okuyucuyu bilgilendirip, farkındalık adına çok güzel bir temaya değinen, şahane bir eser. Son sayfalarda yazarın hayatından da izler bulacağınız, hastalıklar hakkında kısa kısa bilgiler de veren bir kitap. Farkındalık adına okunması gerekenlerden. Tavsiyemdir.
#SözVerBana
^
^
#alıntı
El ele tutuşmak aynı yolda olduğunuz anlamındadır. Aynı yolda bir olduğunuzu bilmektir.
^
^
#serpilünal #izbirakankalemler 
Merve @herayokuyanlarkulubu #bloghemsire #edebiyat #kanser #kitap 
Her Ay Okuyanlar Kulübü
Aşık adam bir de hırs yaptı mı, zamanla aşk gider, safi hırs kalır insanda. Safi hırs da aynı az alınmış zehir gibidir. Ne öldürür ne yaşatır adamı.
Tanrı sustuğunda dedi bu kez büyükannem, insanlar onun adına konuşurlar !...
Bilinmezliğe doğru kayan bir yıldızın kuyruğuna asılmıştı sanki hikâyem... Ah, bir düş'sem! Bir düş'sem tutunduğum yerden... Vakti gelir, yıldızlar da düşer; eğer ki sen düş'sen...
Babasını kaybetmiş yetim bir çocuk gibi, içli içli ağlıyordu gökyüzü; öyle derinden ve öylesine sessizce...
Mavi, bir renk değildir sadece. Sadr'ının kaderini bilir, sabrını ölçer en koyusunda.
Değişimi bırakmak, yaşamayı bırakmak demektir.
Gülme, müşterek hayatın bazı gereklerine cevap vermelidir.