Bolluk çağında ruh açlıktan kıvranıyor. Maddeci yönelim insanı ıssızlaştırıyor, derinlerimizde saklı duran emniyetsizlik hissini uyandırıyor ve bizi ancak çok sahip olmakla mutlu olabileceğimiz yanılsamasına götürüyor.
Bunun için de zaman satıp para alıyoruz. O kadar çok çalışıyoruz ki, sevdiklerimize bile ayıracak zamanımız kalmıyor.