Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Bir kitap düşünün ki sizi o eski Yeşilçam filmlerine götürsün, oradan alıp Mehmet Rauf'un Eylül'üne bıraksın oradan alıp Halit Ziya'nın Aşk-ı Memnusunda dinlendirsin ve en sonunda da Stefan Zweig'in Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu'nda indirsin. Benzer konuları olan bu eserlerden yola çıkıp kitaba klasik aşk romanı yorumu yapmak istemiyorum açıkçası. Döneminin naif üslubuna, yaşanan tertemiz aşka, yanlış anlaşılmalara öyle güzel dokunulmuş ki kendimi bir an boşluğa bakarak "o eski aşklardan kalmadı azizim" derken buldum. Zor olmamalı bu kadar sevmek. Ama böylesi bir zamanda Fikret'in duygularını yaşayacak kadın bulmak bir yana dursun, Fikret'in böylesi yüce bir aşk yaşamasına vesile olabilecek erkek bulmak imkansız. Tamamen objektif bakıldığında bu aşk etik değerlere yakışmasa da saf ve temiz, uzaktan sevme durumu beni cezbetmeye yetti.
Böylesi temiz bir sevda yaşamak dileğiyle...
Dinlemenizi tavsiye ederim-yazarın kendisinden-, mükemmel bir şiir
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yârim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir karadelikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
#Okudum
#KitapYorum
#AngeYayınları
#Suskunluk
#İdrisAkmar
#Şiir
#97Sayfa
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yârim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir karadelikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
2023/7. Kitap: Sonsuzluk Şarkısı.
Afşar Timuçin'den okuduğum 15. kitap.
Sonsuzluk Şarkısı, 88 sayfalık bir şiir kitabıdır.
Sonsuzluk Şarkısı'nda, insanı ele alan şair, onu kuşatan aşk, hüzün, özlem, sevda ve sevgi gibi temalara odaklanıyor. Eserinde "simge kurucu öge" olarak sık sık aşkı ele alan Timuçin aşka farklı bakış
125 syf.
·
Puan vermedi
Şehrin sokaklarında ihanet yürüyor bu şiirlerde; tanıdık birileri ölüyor, mahkûmlar koğuşlarında sevda, özlem, özgürlük, sevgili örüyorlar gizlice, genç ayrılıklar, tutsak mutluluklar yaşanıyor… Aykırı hayatların resmi geçitinde hep bir ağızdan söylüyoruz: “hayat zamanda iz bırakmaz / bir boşluğa düşersin bir boşluktan / birikip yeniden sıçramak için / elde var hüzün”…
2022/135. Kitap: Bu Sevda Böyle Gider.
Afşar Timuçin'den Çöl, Destanlar, Böyle Söylenmeli Bizim Türkümüz, Savaşçı Türküleri, Boş Beşik ve Ey Benim Güzel Sevdam'dan sonra okuduğum 7. kitap.
Bu Sevda Böyle Gider, 70 sayfadan oluşan bir şiir kitabıdır.
Bu Sevda Böyle Gider'de aşk ve sevdaya odaklanan Timuçin, aşk ve etrafındaki
“Aşk yüzünden mi
sözcüklerin boşluğa düşmesi
tıpkı akşamın mermerin maviliğine düşmesi gibi
Sessizliğin öfkesi yüzünden mi
şarkıların yokluğa gömülmesi
Ey sen,
özlenen o gülüşün kaybolmasıyla içimde ulaştığım
ışık…”
Kitap, bu kırgın bir adamın öyküsüdür diye başlıyor. Ya da bu, sevda ve coşku felaketine uğramış bir sanatçının öyküsüdür, adam düşlerin en ucuna kadar gitmiş ve hiç geri dönmemiştir, döndüyse bile, insanlıktan çıkmış durumda dönmüştür.
Marakeş’te yaşadığı hayattan bunalan, tekdüzeliğin içinde ruhunu kemiren düşüncelerin etkisi altında kaçıp kurtulma hayalleri kurarken Napoli Belediyesi’nin açmış olduğu bir yarışmayı kazanmasıyla nihayet özgürlüğünü yakalama imkanı bulan bir edebiyat öğretmenin hakikati arayışına tanık oluyoruz. Napoli’ye ayak basar basmaz o artık bambaşka bir insan olmuştur. Tüm yüklerinden sıyrılmış, hatta hiç sevmediği eşine bile aşk hissetmeye başlamıştır. Ona farklı isimle hiç ulaşmayacak mektuplar yazmaya başlar.
Bir meşhul ses kulağına Yoksullar Hanı’na gitmesini fısıldar. Gizemli İhtiyar’la tanıştığında Napoli için bir kitap yazacağını söyler ve İhtiyar ona “Napoli hakkında bir kitap ha! Bunu yazmaya gerek yok. Napoli’nin kitabı benim.” der ve Binbir Gece Masalları’nı aratmayan günler başlar. Yoksullar Hanı’nda herkesin bir öyküsü vardır. Yitip gitmiş umutsuz aşkların öyküleri.
Cüssesi büyük, aklı küçük Momo; dünyalar güzeli bir kadın olan İde tarafından terk edilmiş usta piyanist Gino ve Yoksullar Hanı’nın diğer sakinlerinin öyküleri.
Tutunamayanlar
Oğuz Atay eserlerinden bir beden tasarladım. Bu bedenin neredeyse her şeyi tastamamdı. Zihni, ruhu, anıları vardı, lakin bunları birleştirecek, hissettirecek bir şey eksikti.
Tutunamayanlar bu bedenin eksik parçasıydı. Tutunamayanlar, bu bedenin atması, acı çekmesi, hayal kırıklığından kırılması gereken kalbiydi.
Tehlikeli Oyunlar ne kadar en
"Aşkın tehlikelerini bilerek kendini
ebediyen bu duyguya kapatan ben değil miydim Karasevda, gözleri
bağlı olarak bir uçurumun kıyısında yürümek değil miydi? Birine sevdalanmak, donmuş bir gölde, nerede ve ne zaman kırılacağını
bilmene imkân olmayan ince buzlar üzerinde yürümek anlamına gelmiyor
muydu?"
Geliyordu elbette. Kitabı biraz önce bitirdim. Okuduğum en iyi kitaplardandı diyebilirim. En başından değerlendirecek olursam, kitabın dili çok akıcı. Okuyucuyu asla sıkmıyor. Zaman zaman yavaş ilerlediğini düşünüyorsunuz fakat yine de bırakamıyorsunuz çünkü konuşmalar ve olay örgüsü çok güzel ilerliyor. Livaneli kitabı üç kısımda anlatmış. İlk kısım dediğim gibi çok akıcı bir şekilde ilerleyen bir cinayeti konu alıyor.
Orta kısımda da kitabın adından da anlaşılacağı üzere kardeşinin hikayesini anlatmaya başlıyor. Aşk, kara sevda, unutmak, okumak, zenginlik hakkında öyle çarpıcı eleştirilerde bulunmuş ki gerçekten altı çizilmeyen yer yok gibi kitapta.
Son kısımda ise birçok ters köşe vardı. Okurken heyecandan aynı sayfayı tekrar tekrar okuyarak diğer sayfaya geçtim. O kadar güzel kii.
Genel olarak değerlendirecek olursam, okuduğum diğer birçok sevdiğim kitapla kıyaslanamaz hale geldi benim için. O kadar iyiydi. Kitap hakkında yazacak anlatacak o kadar çok şey var ama şu an ne yazdığımı biliyorum ne de ne hissettiğimi. Sanki birisi beni bir boşluğa bırakmış gibi bir his bu. Uzun zamandır böyle kitaplar okumamıştım buna ihtiyacım varmış. Kısacası kesinlikle tavsiye ederim. Lütfen bu kitabı okuyun. Keyifli okumalar..
Elde var hüzün
.
Atilla İlhan 'ın şiirleri...
.Şehrin sokaklarında ihanet yürüyor bu şiirlerde; tanıdık birileri ölüyor, mahkûmlar koğuşlarında sevda, özlem, özgürlük, sevgili örüyorlar gizlice, genç ayrılıklar, tutsak mutluluklar yaşanıyor... Aykırı hayatların resmi geçitinde hep bir ağızdan söylüyoruz: "hayat zamanda iz bırakmaz / bir boşluğa düşersin bir boşluktan / birikip yeniden sıçramak için / elde var hüzün"...
"Attilâ İlhan toplumcu şiirimize olduğu kadar, bireyci şiirimize de yeni boyutlar kazandırmıştır."
(Asım Bezirci)
