Zorba İncelemesi
Hiçbir şey ummuyorum; hiçbir şeyden korkmuyorum; özgürüm.
Bir spoiler uyarısı vererek incelememi başlatmak istiyorum: Bu kitap hayata bakışınızı değiştirebilir…
Zorba 1946’da, 
Nikos Kazancakis 63 yaşındayken yayınlanıyor. Tam bir olgunluk dönemi eseri ve Nikos Kazancakis kendinden çok şey katmış. Benim gördüğüm kitapta yer alan her iki karakter de – Zorba ve
Muhafazakar orta sınıf nasıl delirdi?
Birinciliği tüketim kültürüne verelim tabii ki. Parası çoğalan muhafazakar orta sınıfın “eee, şimdi ne yapıyoruz?” sorusuna şahane cevap verdi tüketim kültürü: “Beni takip et, ben yolu biliyorum.”
Nargile kafelerden babyshower partilerine, instagram tesettürcülerinden çay romantizmine kadar bir dünya “garabet” tam bu boşluktan sızdı hayatımıza.
"Neden gülüyorsun?" diye sordu. "Neden bana öyle bakıyorsun? Benim böyledir şarabım. İçimde bağıran bir şeytan vardır, ben de o ne derse yaparım. Ne zaman boğulacak gibi olsam, bana şöyle bağırır: Oyna! Ben de oynarım. Böylece boğulmam geçer. Halkidikya'da oğlum Dimitrakis öldüğü zaman da böyle kalkıp oynamıştım. Cenazesinin önünde oynadığımı gören akraba ve dostlarım beni tutmak istediler. 'Zorba delirdi!' diye bağırdılar, 'Zorba delirdi!' Ama ben, asıl o anda oynamasaydım, kederimden delirecektim. Çünkü o benim ilk oğlumdu, üç yaşındaydı; onun kaybına dayanamıyordum işte. Sana söylediklerimi anladın mı patron, yoksa havaya mı konuşuyorum?"
"Anladım Zorba, anladım; havaya konuşmuyorsun!"
Sayfa 80 - Can YayınlarıKitabı okudu
Halkidikya’da oğlum Dimitrakis öldüğü zaman da böyle kalkıp oynamıştım. Cenazesinin önünde oynadığımı gören akraba ve dostlarım beni tutmak istediler. 'Zorba delirdi!’ diye bağırdılar, ‘Zorba delirdi!’ Ama ben, asıl o anda oynamasaydım, kederimden delirecektim. Çünkü o benim ilk oğlumdu, üç yaşındaydı; onun kaybına dayanamıyordum işte.
İçimde bağıran bir şeytan vardır, ben de o ne derse yaparım. Ne zaman boğulacak gibi olsam, bana şöyle bağırır: Oyna! Ben de oynarım. Böylece boğulmam geçer. Halkidikya’da oğlum Dimitrakis öldüğü zaman da böyle kalkıp oynamıştım. Cenazesinin önünde oynadığımı gören akraba ve dostlarım beni tutmak istediler. 'Zorba delirdi!’ diye bağırdılar, ‘Zorba delirdi!’ Ama ben, asıl o anda oynamasaydım, kederimden delirecektim. Çünkü o benim ilk oğlumdu, üç yaşındaydı; onun kaybına dayanamıyordum işte.
Sayfa 94 - Can Yayınları
GÜNLER II
...
Günler geçtikçe büyüyüp gelişti Kays ve Leyla
Beslendiler âdeta güneşle yıldızla ayla
Baskın olduğunda yiğitçe davrandılar
Misafir geldikçe cömertliklerden sundular örnekler
Düğünler oldu eğlendiler
Ölenler oldu döğündüler
Yaz ve kış arasında
Göçü yaşadılar parça parça
Düğünler kavgalar ölümler
Törenler
Sebep oldu zaman zaman bir araya
Sayfa 33
