Bir şeye sahip olmamakla, onu kaybetmek hiç bir zaman aynı şey olmamıştı. Yaşanan her an,hayat suyunun içindeki bir damla gibiydi. O damlayı geri almak mümkün değildi. Damla bir kez oraya aktıktan sonra, suya yayılır, suyla bütünleşir ve suyu değiştirirdi. Buna umutlarınızda dahildi. Umut,bir kez doğduktan sonra,sanki yaşayan hücrelere dönüşüyor ve yok oluşu sizden bir şeyleri eksiltiyordu.