Sessiz yaşamlara gereksinim duymuyoruz artık. Gür sesli bir yaşamımız var. Grameri düzgün yazarları gereksinmiyoruz artık. Düzgün bir gramerin istediği sabırdan yoksunuz. Ateşli, hıçkırıklarla, boğulmuş duygularla çalışan yazarlar gerekli bize. Ağaca ağaç ve kadına kadın diyen, evet diyen, hayır diyen: Yüksek sesle, açık seçik ve üç kez ve miş'li zamanlardan uzak, dolaysız. Virgüllere ayıracak zamanımız yok ve ahenk denilen şey gevşetir bizi ve sessiz yaşam üzerimize çullanıp bizi altında ezer: Çünkü geceleri bizim gökyüzümüz mor renktedir. Ve morun gramere ayıracak vakti yoktur.
Sayfa 296 - Yapı Kredi Yayınları