Şiir
ÜÇ NOKTA
Ey benim gözü kara sevdalım
Masumca yazdın adımı gönlüne bilirim
Bilmezmisin ki küsüm ben aşka sevdaya
Yüreğimi çaldın deme karşıma çıkıpta
Al! Kalmasın bende emanetin
Al da yüreğinin ağırlığı binmesin omuzlarıma.
Beyhude kulaç atma hayat sularına
Girdaplara karışır giderim.
Ne de olsa küsüm aşka sevdaya.
Güneş olsun sana olan sevdamın
#kendikalemim
Psikolojik sorunlarım olduğunu düsünmeye başladım. Kimseye katlanamamın sebebi bu olsa gerek. Nasıl katlanabilir bir insan diğerine. Düşünceler bu kadar basitken hem de. Sadece ben mi anlıyorum insanların her hareketinin sebebini,daha cümlesini bile kurmadan,oluşturduğu ortamda ne diyeceğini. Hayatımın heyecanı kalmadı. Sıradanlaştı. Bunu yapmayın
Bana ait bir deneme, yorum atabilirsiniz :)
İşte bir gece. Öylesine karanlık ve yalın ki odam. Sanki bir sığınak, bir mezarlık. Kupkuru yatağım ve az evvel söndürdüğüm sigaram. Yerle yeksan olmuş kirli gövdem. Yağlanmış saçlarım. Umut dolu lakin fersiz gözlerim. Hepsi burada. Ruhumu saran bir gecenin koynunda, karanlık ve kimsesiz odamda. Bir Hasret türküsü çınlarken kulağımda, ince bir
Kalemin Bilgeliği
Evimin balkonu denize bakıyor; caddeye, dağlara, gün batımına. Evimin balkonunda sigaramı tüttürüyorum. Cebimde paket, yanında da bir kurşunkalem var. Sigara tüketilmekten oldukça memnun, kalem ise biraz keyifsiz…
İşte beklediğim an geldi: Kızıllık! Gün batıyor! Deniz, güneşin parlak gölgesiyle oynaşıyor. Arkama yaslanıp, ayaklarımı da şöyle
- Annen var mı senin?
- Var tabiî.
- Ne iş yapar?
- Çamaşıra gidiyor.
- Sen ne olacaksın büyüyünce?
- Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
Plajdaki Ayna'dan bir bölüm- Sait Faik Abasıyanık
- Annen var mı senin?
- Var tabiî.
- Ne iş yapar?
- Çamaşıra gidiyor.
- Sen ne olacaksın büyüyünce?
- Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
- Annen var mı senin?
- Var tabiî.
- Ne iş yapar?
- Çamaşıra gidiyor.
- Sen ne olacaksın büyüyünce?
- Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
“Çamaşırcının piçi”
-Annen var mı senin?
-Var tabiî.
-Ne iş yapar?
-Çamaşıra gidiyor.
-Sen ne olacaksın büyüyünce?
-Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
-Ben, dedi, boyacı olacağım.
-Annen var mı senin?
-Var tabii.
-Ne iş yapar?
-Çamaşıra gidiyor.
-Sen ne olacaksın büyüyünce? -Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı.İkimiz de mavi mavi baktık.
-Ben,dedi,boyacı olacağım.
-Ne boyacısı ?
Sait Faik Abasıyanık
- Annen var mı senin?
— Var tabii.
— Ne iş yapar?
— Çamaşıra gidiyor.
— Sen ne olacaksın büyüyünce?
— Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
— Ben, dedi, boyacı olacağım.
Annen var mı senin...!!
- Var tabiî.
- Ne iş yapar..!
- Çamaşıra gidiyor.
- Sen ne olacaksın büyüyünce..!!
- Ben mi..? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı.
İkimiz de mavi mavi baktık.