Oruç neydi?
Oruç neydi?
Sadece yememek, içmemek miydi?
Yoksa sahur muydu, iftar mıydı, teravih miydi...?
Namaz için beklemediğimiz ezanı iftar saati için beklemek miydi...?
Sabır mıydı, şükür müydü, açın halini hazır sofra ile anlamaya çalışmak mıydı...?
Oruç neydi benim dilim döner mi, kalemim yeter mi anlatmaya bilinmez. Ama yazmak istedim, paylaşmak
HERKES GİDER GÜZERGAHI
Sıkıştım kaldım gecelere,
Yollara, taşlara...
Trafik ışıklarına,
Elimde bilmem kaçıncı sigara.
Ben artık yokum,
Yolum yordamım kalemim ucunda.
Saatlerimin hepsini kapattım,
- Annen var mı senin?
- Var tabiî.
- Ne iş yapar?
- Çamaşıra gidiyor.
- Sen ne olacaksın büyüyünce?
- Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de birbirimize baktık.
-Ben, dedi, boyacı olacağım.
yazı mektubu
Bir sene bu risaleleri ve bu dersleri anlayarak ve kabul ederek okuyan, bu zamanın mühim, hakikatli bir âlimi olabilir. Eğer anlamasa da, madem Risale-i Nur şakirtlerinin bir şahs-ı mânevîsi var; şüphesiz o şahs-ı mânevî bu zamanın bir âlimidir. Sizin kalemleriniz ise, o şahs-ı mânevînin parmaklarıdır. Kendi nokta-i nazarımda liyakatsiz olduğum halde, haydi, hüsn-ü zannınıza binaen bu fakire bir üstadlık ve tebaiyet noktasında bir âlim vaziyetini verdiğinizden bağlanmışsınız. Ben ümmî ve kalemsiz olduğum için, sizin kalemleriniz benim kalemim sayılır; hadiste gösterilen ecri alırsınız.
Bediüzzaman Said Nursî
Benim Kararlarım
Bundan tam 10 yıl önce çıktığım bu yolda başlarda ürkek bir kız çocuğuydum.
Korkuyordum hatta çok korkuyordum. Herkes bana neyi nasıl yazmam gerektiğini ve hatta neyi nasıl yapmam gerektiğini söyledi.
Hiç unutmam bir gün bir öğretmenim bana aktif ve sosyal bir öğrenci olmamam konusunda tavsiyede de bulunmuştu.Ona göre sadece ders çalışmalıydım.
Yaşarken anlaşılmaya mecburum!
Bütün dünya bir sahnedir.
Ve bütün erkekler ve kadınlar sadece birer oyuncu;
Girerler ve çıkarlar.
Bir kişi birçok rolü birden oynar.
Shakespeare
Oğuz Atay: ın kitaplarını okumayı severim. Okumadığım bir kitabı kaldı diye hatırlıyorum. Birçok kitap okudum, inceleme yazdım ve söz konusu Oğuz Atay olunca bir duraklar kalemim.
Sen ne olacaksın büyüyünce?
- Ben mi? dedi.
Gözlerini gözlerime kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
- Ben, dedi, boyacı olacağım.
- Ne boyacısı?
- Kundura boyacısı.
- Neden kundura boyacısı?
- Ya ne olayım?
Sayfa 10Kitabı okudu
Babama 2
Mezarının toprağı bir sıcak yatak bana
Ne olur aç gözünü bir kerecik bak bana
Gurbet eller çürüttü ömrümü damla damla
Karşılaşmadım bana senin gibi adamla
Görmedim bir merhamet gözlerde ve ellerde
Gül kokusu duymadım esen bunca yellerde
Sayfa 56Kitabı okudu
27
Yeni yıkanmış sokaklar tütüyor ikindi rüzgârında. Dükkânların önünde uyuklayan adamlar var... Yaşamım boyunca bu görüntüyle başlayacak bir anlatı yazmayı kurdum, ama gerisi bir türlü gelmedi. O dükkânların önünde uyuklayan adamlar kalkıp da bir türlü yaşama katılmadılar. Donduruldu resim. Zamanla soldu. Dükkânların bile yeri değişti belki ve
Turuncu Defter
