Biraz değiştim,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar
Değiştim
Unutamadığım sözlerinin arasında sıkışıyorum,
Bir yanım kendimi kolluyor bir yanım seni
Ben benimle savaşıyorum,
Seninle değil
Beklemek bilmem kaçıncı sayfada,
Bakınmak giden gelen yolların satırlarında.
Akılda hep söylene gelen düşünceler,
Vakti sıkıyor sanki,
Yaş geldikçe.
Birkaç yaşlı ve biraz genç,
Göz göze binlerce analizler.
Yine akşam oldu,
Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine,
Uzaklık aynı gerçi,
Heryerdeyken olan uzaklığın pek değişmedi,
Yine akşam oldu orda olduğu gibi,
Görebiliyorum seni burdan da,
Aynısıydı ordayken de,
Uzaklıktan korkmuyorum belki de,
Orada da aynıydı uzaklık gerçi
Donuklaşmış oldu artık bu,
Bir o kadar da hüzünlü romanlar gibi,
Galiba ben baştan kaybetmişim,
Belki de ben baştan kazanmışım, insanlık kaybetmiş...
Attığımız her adımda adamlıktır.
Adam olmak sadece Ademoğlu olmak değildir .
Duruşunla,
Yaptıklarınla,
Ve dostluklarınla adam olmaktır.
Biz sözümüzü söyledik mi adamca söyleriz.
"Aslında,müthiş sıkılıyorum.
Daha kötüsü, insanlardan soğuyorum galiba…
Oysa ben onlarsız, onlara güvenmeden edemem.
Ama elimden ne gelir ?
Sevgiden, yakınlıktan, insanca davranmaktan anlayanlar o kadar az ki.
Büsbütün kabalaşmaktansa, uzaklara gitmek daha iyi.
Bırakamıyorum,gidemiyorum.
Bu topraklardan kopmadım,kopamıyorum.
Benim toprağım,benim insanlarım,iyisi ile kötüsü ile benim kanlarım...
...