''Bir gün unutulacaksınız çocuklar! Birbirinizi kırmak, öldürmek yerine iyiliğinizi isteyin. Tüm gücüyle yağıp ortalığı bembeyaza çeviren karlar gibi, eriyip gideceksiniz toprağa. Zaman hızla işleniyor, paramparça olmadan tüm gövdeler, jiletlenmeden derileriniz; kinlenmeden zihinleriniz, iyiliğinizi isteyin. Unutmayın, bir gün unutulacaksınız çocuklar!.. Sizler, toprakla birleşmişken insanlar ardınızdan söyleyecek... ''ne berbat insanlardı, her biri lanet olası suçlulardı'' anılmak için değil, öyle olmadığınızı insanlara haykırmak için; sökün atın içinizdeki kalp gibi atan kötülüğü, sökün atın hiçe geçmiş günlerinizi, namertliğe çalan duvarlardan çıkarın pas tutmuş ruhunuzu; yıkayın ve koyun yerine tertemiz! Bu sefer zindanlar bile güzel gözükecek gözlerinize, birlik bağınız; öfkeyle ezecek düşmanınızı. İşte bu, kazanca giden en güzel yollardan biri! Unutulmadan, birleşin ve iyiliğinizi isteyin dostlarım.''
Z.a
Gerçekten bazen bazı insanlar,
Bazı insanlara hediye oluyor.
Benimde bu hayattaki en güzel ve değerli hediyem kuzenim.
KOŞARADIM
Gittikçe yalnızlaşıyorsunuz insan kardeşlerim
Ne bir ortak sevinciniz kaldı sizi çoğaltacak
Ne bir içten dostunuz var acınızı alacak
Unuttunuz nicedir paylaşmanın mutluluğunu;
Toprağı rüzgârı denizi göğü
O her zaman bir insanla anlamlı
Tükenmez bir hazine gibi kendini sunan doğayı
Unuttunuz, gömülüp günlük çıkarların
Ve ucuz korkuların kör
Kendimi kendimden koruyabilmek, kendime şefkat duymayı öğretti.
Tanıdığım en güzel insanlar, yenilgiyi, acıyı, mücadeleyi ve kaybı yaşamış olan ve diplerden çıkış yolunu kendileri bulmuş, romantik ve anarşist olan insanlardır…
bu kişiler, yaşama karşı geliştirdikleri kendine has takdir, direniş, duyarlılık ve anlayışla; şefkat, nezaket, bilgelik ve derin sevgiden kaynaklanan bir ilgi ve sorumlulukla doludurlar…
güzel insanlar öylece ortaya çıkmazlar; onlar, oluşurlar…
Boşu Boşuna...
Çiçeklerin çöpten daha güzel olduğuna sinekleri ikna edemezsiniz uğraşmayın…
Ölümcül hastalıklar nedeniyle tedavi gören hastalara bugün bir kötü haber daha geldi örneğin: Lösemi hastalığı için devletin ödediği ilaçlar kapsam dışına çıkarılmış. Bu ilaçlar elbette ki pahalı ilaçlar kapsamında bu insanlar zaten hasta ve çaresiz bu parayı nereden bulacaklar belli değil.
Bu yıl tıp fakültesini bitiren yeni mezunların %90’ı TUS sınavına girmemiş. Neden mi? Çünkü hepsi yurtdışına gitmeyi planlıyormuş. Nitelikli gençleri yurtdışına dönmemek üzere göndermenin sonuçları sonra ki yıllarda ülke için nasıl bir probleme dönüşecek, belli değil…
Neyse daha fazla canınızı sıkmak istemiyorum… iyi geceler
Bir insanın yüz kaslarını çalıştırmasındaki en eforlu halin üzüntü sebebiyle olması gerektiğini düşünürdüm. Fark ettim ki gülerken daha fazla kas çalıştırılması gerekiyor. Bunları yüz kaslarımı geliştirmek için yapmıyorum. Daha güzel yaşayabilmek için yapıyorum. Mutlu olmak benim için değil yüz kaslarım için çok önemli. Pesimist bir insan olmanın bir şeyleri ifade edebilmek için daha iyi bir argüman olduğu inancındaydım. Hala da öyle olduğunu düşünüyorum fakat bu bana taşınmaması gereken bir yükmüş gibi geliyor artık. Huzurlu ve mutlu olarak kendimi ifade etme gereksinimi duyabilirsem eğer bazı şeyleri sadece kendim için değil insanlar içinde anlaşılabilir hale getirebilirdim. Yeraltından çıkmam gerekiyor. Bu yolda kendi benliğimi kaybetmem gerekse bile yapmalıyım.
Arkadaşlar şöyle bir olay var özellikle 
dawn ben bu “zeynep I” hiç tanımıyorum aslında sadece dm sen yazdı bir kaç yorum atar mısın sen de varmış gibi yaparsam onanırlar dedi bende üzüldüm yani biraz zavallıca geldi ama üzüldüm yani bazen insanlar cirkin olunca bu tarz sitelere kendini fake pp ile güzel göstermeye çalışısir bende bu şekilde bazı insanlar ile tanıştım ve üzüldüm yani bu şekilde bir rezilliğin içinde olmak beni biraz kırdı
anlayışınız için teşekkür biliyorsunuz 1K benim için çok önemli sizlerde
Hesap kitap içten pazarlıklar aman ya rabbii başım dönüyor bunca hesabı nerede nasıl hangi kafada yapıp bir arada tutuyor bu insanlar sanırsın matematiğin çıkış noktası bu içten pazarliklilar matematiği tüm insanlığa bunlar kazandırmışlar
Ama komik 🤣
Gerek yok oysa bunca hesaba orana orantiya falana filana hem neden yüzün gülerken bana savaş maskesi takıyorsun bahar bana karşı içindeki sana zaten çok fazla da aklım ermez içten pazarlığa akıl oyunu hesaplara hem o kadar akıllı olsaydım bu kadar kolay kolay kanarmiydim canım insanciklara yani zarar gelmez benden size ama siz anlamdiniz o ayrı mesele
Neyse ama benim de kendime göre hesaplarim ve matematikte artilarim var hiç şaşmam kesinlikle hata yapmazdım mesela ufak bozuk para💸olmayınca bakkalda sakız verir üste bakkal sana
Hayat gerçekten çok güzel yeterki kalbini. Masum kalmasına izin ver
Hayat güzel de beni yasatamadilar insancıklar 💯
Üflediğin mumlar ile gelmez olgunluk, iyice yaş aldım, yaşlandım, yok böyle bir şey. Ne 10 yılları devirmiş insanlar var olgunluğun zerresinden nasiplenmemiş. Ne çocuklar var, ununu elemiş aşmış birinden daha çok yük sırtlanmış olgunluğuyla. Aslında ne kadar hissedebilğinle,biraz hayatın seni ne kadar mecbur ettiği ile ilgili bir mesele bu, Hayattan çıkardığın derslerin, daha çokta yenilgilerin , acı tecrübelerin bileşkesidir.
Bazen sükunettir. Hayatın sana sunduğunu en güzel şekilde karşılayabilmektir, Karşındakini olduğu gibi kabul etmek, Ben degil biz diyebilmektir. Yeri geldiğinde otobüsteki yerini verebilmek kadar basit. Bazende en sevdiğinin kaybını kabullenebilmek kadar güçtür.
OLGUNLUK İNSAN OLMANIN EN ÜST RÜTBESİDİR. "
Benim yaşım daha küçük ama sanırım bu yaşım insanların hangi mevsimlerde nelere ihtiyaç duyduğunu anlamaya yetti. Her sene havalar ısınmaya yakın tam da bu vakitler benden giden dostlarım ve arkadaşlarım bu vakitler tekrar bana yazıyor ve hatta ben de birkaç eski dostuma yazdım. Galiba havalar ısınınce ellerimiz başka sıcak elleri arıyor omuzlarımı yaslanacak, ev gibi insanlar arıyor ve umarım hepimizin yolu içimize yaradan ziyade çiçekler açtıracak güzel kalpli insanlarla rastlaşır. Bugün hava çok güzel ve inşAllah herkes güzel günler geçiriyordur. Günaydın (:
Yalnızlığım size gülüyor ve normal bir gülüş olduğunu söyleyemem
+: "Neden asosyalsin?"
-: "Kendimle baş başa kalmak değil gereksiz insanlar içinde olmak iğrenç, korkunç ve aptalca geliyor; iğrenç çünkü cahil topluluk, farklılık sevmediği için onlardan biriymiş gibi davranmak zorunda kalıyorsun. Korkutucu çünkü asla gerçeklik barındırmayan bir kalabalık yüzünden kendi benliğini silmeye çalışıyorsun ve normal değil. Kendi benliğimizin denk bir zenginliği asla olamazken bu kadar ucuza vazgeçmek akıllıca olmasa gerek?.. Bir de insan ya da toplum olsun belli bir seviyeye gelememişse tahammül etmek zor oluyor. Ayrıma girmeden şak diye hayat kapımı kapatırım. Çünkü konuşmak - sadece kendim ve sevdiklerimle- güzel ama ahlâk konuşmayı sevmiyorum, görgü konuşmayı sevmiyorum kısacası küçük adam tavırlarından oluşan sorunları konuşmayı sevmiyorum: "Bunları çocukken ebeveynlerimiz öğretiyor ha öğretmedi mi birey olduktan sonra sen kendine öğretecektin. Öğretmemişsen sorunlu davranış kalıplarını benimsemişsin ve öyle de mutlusundur. O yüzden benden uzak dur çünkü bana hiç mutluluk vermeyen insan tipindensin..." diye önceden derdim ama artık en fazla "Kalitesiz insanlarla bir bağ kurmuyorum." diyorum. Ve böyle oldukları için onlar suçlu değil ben gerçeği söylediğim için suçlu sayılıyorum: "Allah'ım kendimi kalitesiz sayacağım insanlarla tanıştır beni." diye dua ediyorum. Çünkü benden iyisi illa ki vardır, onları bulup - onlardan da öğrenerek- en harika versiyonuma dönüşmeliyim ve gerçekten insanlarla vakit geçirdiğimi hissedeyim diye. Bir tek benim böyle dualarım/ isteklerim olmuyordur değil mi? ???"
İnsan olmak
İnsanın karakteri, huyu, yapısı bellidir. Kendini tanımladığı belli başlı özellikler vardır. Ama bazen de zıt iki özellik bir arada olamaz mı insanın içinde, bu durum dengesizlik midir yoksa insan olmak mı?
Ben hem gülmeyi, eğlenmeyi, esprileşmeyi severim hem de vakarlı ağır duruşu. Hem yumuşak huylu, görmezden gelen hem de fevri, tavizsiz olanım. Bazen kaya gibi güçlü, sağlam bazense bir papatya kadar hassas. Bazen her şeyi yapabileceğine inanan bir enerjim varken bazen başarısız olduğuna kendini inandıran bir yorgunluk üzerimde.
Kişisine göre, yerine göre, durumuna göre, hassasiyete göre birinden biriyim. İkisi de benim, ikisi de ben miyim?
İnsanoğlu çok değişken bir ruh haline sahip.
"Ruh" ne kadar ağır bir kelime aslında, söylerken tınısı bile hissettiriyor bunu. Nasıl oluyor da bu kadar şeyi içine alıyor, her hale giriyor.
Bu çeşitlilik belki de Allah'ın rahmeti. Burada dikkat edilmesi gereken nokta fıtratın dışına çıkmamak, Allah'ın sevdiği, peygamber efendimizin(sav) örnek olduğu haller üzerinde yaşamak,dengesiz olmamak, farklı haleti ruhiyelerin faydalı tarafını yansıtmak. Ben buyum diyerek kalp kırıcı tavırlar sergilersek işte o zaman dengesiz, nerede ne yapması gerektiğini bilmeyen insan figürü çıkar ortaya.
Öyle biri olalım ki bize bakan insanlar,
"Böyle güzel insanların kulluk ettiği Rahmân da güzel olmalıdır" desin.
Dünyadan göçüp gittiğimizde hayırla, iyilikle hatırlanan kullar olmak duamdır.