Nasıl Okuyalım?
İnsanoğlunun fıtratında iki uç, bir arada ve daima rekabet halindedir: İnsan hem sonu gelmez emeller ve hayaller peşindedir -irfan geleneğimizde buna “tûl-i emel” denir- hem de bir gününü bile tutarlı biçimde planlayamayacak kadar sabırsız ve aceleci bir varlıktır. İçindeki sonsuz istekler onu dünyada sürekli ve hırslı bir çaba içinde davranmaya
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
UZAYLI KOCAKARI
(Ursula K. Le Guin - 1976)
Menapoz, akla gelebilecek en cazibesiz konu herhalde; bu da ilginç, çünkü menopoz hâlâ bir tür tabu kırıntısına sahip olan pek az konudan biri. Menopozdan ciddi bir biçimde söz etmek, genellikle huzursuz bir sessizlikle karşılanır; alaycı bir atıf ise rahatlamış kıkırdamalarla. Sessizlik ve kıkırdama;
"TUTUNMAK"
O gece saatlerce düşündüm, içinde bulunduğum duruma karşı savunmasız hissettim.
Hem etrafım hemde kafamın içi o kadar kalabalıktı ki ne diyeceğimi, nereye doğru gideceğimi şaşırdım. Ne olmuştu, başıma ne gelmişti bilmeden direnmeye çabalıyordum.
Anlattılar; uzun süre anlamaya çalıştım inanılmaz ağrılar, acılar içerisinde ben fazlasıyla mutlu, umutluydum.
Her zaman böyle olmaz mı normal bir günde kaldıramayacağını düşündüğün şeyler başına geldiğinde nasıl da ayakta tutuyor, güçlü kılıyor seni...
"Başa dönmek" diye bir tabir vardır ya hani ben koşar adımlarda ilerlemeye çalıştıkça birçok defa başa döndüm. Birçok defa "Bu sefer olucak" dediğim şeyler de olmadı hiçbir zaman pes etmedim her defasında yaslanacak bir dayanağım oldu buna rağmen o kadar emek, çaba, cefa hepsi bir hiç olarak kaldı elimde.
Düşünüyorum da nasıl bu kadar soğuk kanlı davranabildim, nasıl bu kadar kendimi avutacak şeyler bulabildim bilemiyorum eskisiye nazaran iyiyim de eskisi kadar umutlu muyum sanmıyorum.
𝐦.𝐠
Çıktım erik dalına…
Prof. Dr. Mehmet Çelik
...
Yûnus Emre'nin;
Çıktım erik dalına anda yedim üzümü
Bostan ıssı geldi eydür uğruladun kozumu
BARAK BABA - BABA TAPDUK - YUNUS EMRE
XIII. yüzyılın ikinci yarasında Anadolu’da Osmanlı öncesi dönem Kalenderîliğine damgasını vurmuş olan Türk şeyhi Barak Baba:
*
«Dönemin hemen bütün kaynakları, Barak Baba hakkında geniş bilgi ihtiva ederler. Muhtemelen Babaî hareketi mensuplarının ikinci kuşağına mensup bu meşhur Kalenderî, daha doğrusu Haydarî şeyhi, kaynakların ifadesine göre,
İran Masalları Hakkında-2 | Kubilayhan Yalçın..
Ahmet Yaşar Ocak, Osmanlı İmparatorluğunda Marjinal Sufilik: Kalenderîler adlı çalışmasında şöyle diyor:
*
“Hacı Bektaş-ı Veli’nin tıpkı Barak Baba gibi, yarı çıplak, saçı sakalı, kaşları kazınmış, ama uzun ve gür bıyıkları olan bir Haydari şeyhi olduğunu kabul etmemiz gerekiyor. Hiç şüphesiz bu portre, klasik Bektaşi ikonografisinde iyice yer
İnsan olmanın birincil şartı kendine dürüst olmakla başlar ve öyle sürer. Ne kadar kendine dürüst olursan, o kadar çok insan olursun.
Bunun en dinamik örneğini "ergenlik" dönemi olarak tabir edilen zamanda yaşanır, yaşadık. İlk önce fiziki sorgulamalar ile başlar, sonra içsel sorgulamalar başlar. İşte tam bu anlar insan olmaya başladığımızın göstergeleridir. Çünkü insan var olma ve varlığını ispat etme dürtüleri ile hayatın içinde yer alır. Ergenlik döneminde başlayan bu süreç hayat boyu devam eder. Farklı farklı evreler geçeriz, saçımızla, yüzümüzdeki sivilcelerle baş gösteren dürüst olma mücadelesi, ruh hallerimize etki ederek benliğimizi sarmaya başlar. İşte tüm her şey burada ortaya çıkar; ya kendini beğendirme hissiyatı ağır gelerek, kendisine dürüst davranmayı bırakarak yapmacık bir yol izler. Maddi manada estetik, manevi alanda yalancılık ile insan olma kabiliyetinden uzaklaşmaya başlarız. Yada kişi kendine dürüst olur ve önemli olanın insani duyguların gelişmiş olduğu idrakine vararak, kendine dürüst davranma yoluna girer. Kabulleniş ile dürüstlük aynı şeydir esasında. Yada aynı eksendedir desek daha doğru olacak. Nasıl göründüğümüzü, nasıl bir insan olduğumuzu kabul ederek -asıl olanın- insan olmak olduğunu anladığımızda, bu sorgularımıza vermiş olduğumuz cevapların dürüstlüğü kadar insan olacağız ve insan kalacağız. Demem o ki dürüst olalım, aslolanın zaaflarımızla ve eksiklerimizle var olmak olduğunun farkına varalım ve geçici olana değil bizimle kalıcı olana yatırım yapalım.
İçimdekileri dökmek için bu denli ruhum savaşırken elimin kalemi tutmamasının nasıl bir savaş oldugunu anlayamazsın Armando .Beni anlamadığın gibi ...Hani Yeşilçam filmlerinde sevgi anlaşılmaktı ,sevgi güzel hissetmekti ve sevgi her ne olursa olsun tüm tartışmalara ve tüm batmalara rağmen yanında olmaktı .Ben sende bu sevgi tanımını görmek isterdim .Belki sevdin ama senin sevgi tanımın çok farklıydı belki de sadece kısa bir oyundu lakin oyun bile olsa dile getirmem gerek iyi oyuncusunuz bayım .Size karşı bu denli hissetmemi açıklayamadığım noktadayım.Beni tüm itmelerine rağmen neden gitmemek için bunca çaba sarf ettim .Belki senin için sadece gurursuz adı altında bir tabirden ibaretim .Sen ah senn Armando. Keşke hayatım için bir tabir sadece bir rüya olabilseydin belki o zaman kolay unutabilirdim .Aslında tüm geçmişe rağmen bu aralar biraz daha iyiyim hissetmiyorum .Aslında kötüyüm sana ihtiyacım var ama bunu bilmene gerek yok sen beni güçlü biri olarak düşün olur mu .Bazen keşkeler değişmez zaman degismez ama hisler zamanla değişir geçmişimi belli bir dönem güzel hissettiren geleceğe dair güzel hayaller kurdurtan adam sana elveda demem gerekiyor artık .Belki de çoktan zamanı gelmiştir . Güzel hissedebileceğin bir şekilde sevmen ve sevilmen dileğiyle .Başka bir evrende görüşmek dileğiyle....
Bir demlik çay var ocakta. Ocağın yanında bir çerçeve. Kırsan kırıkları tenini keser, kırmasan her gözüne iliştiğinde ruhun kesilir. Bir tabir vardır annemin sürekli dile getirdiği 'iki ucu boklu değnek' hah, aynen öyle bir durum işte. Sen bilirsin annem bu durumları, ben bu avuçlarım arasındaki ipi ne yapacağım? Tenim kesildi kesilecek. Bırak deme, bırakamam. Bırakırsam biter bu savaş. Söyle anne, ben bu ipi nereye ve nasıl..?