Pınarım sana kurban olurum,
Saçlarının akışına serin serin.
Sarılırım koynuna baharımsı kokuna,
Ne şirin nede baldan öyledir bir dudağı var.
Ha şu dağın bağrında nasıl bağırsam da yakarışları,
Dünya bambaşka bir şey olur sensiz dayanamam.
Çağlayan gibi çağlar kahkahan dudaklarından,
Gözlerin berrak berrak akıyor sanki Anadolu.
Bir sinirlenişin
Bir eviniz var mı?
Bir eve ait misiniz?
Sizin için "ev" ne ifade ediyor?
Bu iki harf nasıl bir çağrıştırım uyandırıyor zihninizde?
Çok mu soru sordum? Öyle bir eser ki okurken çok daha fazlasını soracaksınız kendinize... Varlığınızı, aidiyetinizi, kimliğinizi, geçmişinizi, hayatınızdakileri ve hayatınızdan çıkanları, kısacası her şeyi
Sayın Muzaffer Özen'in ilk kitabı olan Ekmek Arası bir "Adana" kitabı. Bir "ilk kitaba" göre gerçekten çok başarılı. Adana'nın sokaklarında dolaştırıyor insanı. İçten, sıcacık öyküler bunlar.
Kullanılan Türkçe oldukça sade ve ne anlatım bozukluğu ne de herhangi bir Türkçe hatası yapılmamış zira bu çok güzel ve de
Bu türkü bitmesin bu dağlarda;
Harman yerinde kalan rüyalarımız
Filizlensinler bir yaz sonu,
Ve uyusun kuş yuvalarında
Unutulan hatıralar.
Bu türkü bitmesin bu dağlarda …
Kadınlar kapalı, ellerde Kur'an, ağızlarda küfür, Allah'a isyan eden şarkı-türkü yok. Eller semada, dudaklar duada. Kalpler kıpır kıpır heyecanla, Allah'tan af diliyor hatalarından. Gitmesin bitmesin bu Ramazan diyorum. Hayatımızın rehberi Kur'anımız yüce kitabımız raflara tozlanmaya terk edilmesin Yine Mevlâ'ya onbir ay isyan bayrağı açılmasın. Kapalı saçlar isyan edercesine bayram günü açılmasın. Cami yerine kuaföre koşulmasın. Dinimiz yalnız hüviyetimizde yazılı kalmasın. En önemlisi güzelim Islâm yalnız garib bırakılmasın. Ne olur şu ayın hürmetine İslâm'a sahip çıkalım. İşte ben buldum mutluluğu, huzuru ve gerçek sevgiyi, Rabbimi buldum.
"Bu türkü bitmesin bu dağlarda;
Harman yerinde kalan rüyalarımız
Filizlensinler bir yaz sonu,
Ve uyusun kuş yuvalarında
Unutulan hatıralar.
Bu türkü bitmesin bu dağlarda..."
Bir sonbahar akşamı gördüm seni
Saçlarını savururken bir türkü misâli
Tüm acılarımı unutturdu tek bir görüntün
Sanki hep o ânı bekliyormuş gözlerimin içi
Gülüyordun, ve dudaklarındaki tebessüm
Doldurabilirdi tüm gediklerimi
Belki bu kadar sevmeseydim seni
Ölmeyi ertelemezdim, sensiz bir ömrü geçirmeyi
Bir anda çevirdin güzel suretini bana
O