Ah, bir bitti mi bu övgüleri satın alan paralar
Tükenir o övgülere can atan soluklar da!
Sayfa 41Kitabı okuyor
Ah bu insanlar! Kulakları öğütlere sağır,
Dalkavukları dinlemeye hazır.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Ölmek , uyumak sadece ! Düşünün ki uyumakla yalnız bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak , ama düş görebilirsin uykuda, o kötü !
Çünkü o ölüm uykularında,
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından ,
Ne düşler görebilir insan , düşünmeli bunu .
Bu düşüncedir uzun yaşamayı cehennem eden .
Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine ,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine .
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken,
Kim ister bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek,
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa
Çektiklerine razı etmese insanı?
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi.
Sayfa 72
Yarın, yarından sonra bir yarın, bir yarın daha
Sürüp gidiyor günden güne küçük adımlarla;
Geçmiş günlerimiz ise nice sersemlere ışık tutmuş
Ölüm yolunda, toz toprak olmazdan önce.
Sön, cılız kandil, sön! Hayat dediğin ne ki:
Yürüyen bir gölge, bir zavallı kukla bu sahnede:
Bir saat gösterip, boyun kırıp gidecek!
Bir daha duyulmayacak artık sesi.
Bir aptalın anlattığı bir masal bu:
Kuru gürültüler, deli saçmalarıyla dolu.
Bu güzel kitapta bilinmedik yerleri
Öğretecektir sana onun gözbebekleri.
Bu değerli aşk kitabını, bu bağsız aşığı
Güzelleştirmek için sarıp kaplamak gerek.
Balık denizde yaşar; ne kıvançtır
Dış güzelin iç güzeli saklaması.
Gözlerimin sarsılmaz inancı
Kanarsa böyle bir yalana, ateş olsun gözyaşlarım
Ve yaşlar içinde çoğu kez boğulup da ölemeyen bu gözler
Yakılsın günahkâr gibi cehennem ateşinde.
Ant içmiş sevmemeye; bu antla yaşayan ölüye döndüm,
Yaşıyorsam eğer bu andı bildirmek için.
Ah sevgi gözleri bağlıyken bile
Nasıl da görür, yolunu seçer dilediğince!
Neler doğuyor nefretten, ama daha çoktur sevgiden doğan
Uyumlu biçimlerin biçimsiz kargaşası,
Kurşun tüy, parlak duman, soğuk ateş, sayrılı sağlık!
Hep uyanık uyku... Bunların hiçbiri değil.
Bu sevgiyi duyarım, ama haz duymam ondan.
Sayfa 11
Eşine rastlanmaz böylesinin; kendini tüketesiye
İyilik saçıyor durmadan, yorulmadan.
Bu kadarı görülmemiş.
Sayfa 4Kitabı okuyor
-Acaba Aslan da konuşacak mı?
-Hiç merak buyurmayın lordum; bu kadar eşek konuştuktan sonra, aslan niye konuşmasın!
Sayfa 83Kitabı okudu
