O gün Miraç Kandili'nin ertesi idi. Küçüklüğünden beri dini bir hürmetle icraatının hayranı olduğu Yavuz'un türbesini, bugün öğleden sonra, ziyaret etmek istedi. Abdest aldı. Mini mini En'am-ı Şerifini cebine koydu. Bir araba ile Sultan Selim Camii'ne gitti. Camiin güzel ve yüksek avlusunun ötesine berisine yığılan toprak ve taş kümelerine, bu ihmale canı sıkıldı. Selim'in, Hülefayı Raşidin'den sonra, İslam'ın en büyük hadimi olan, o büyük Selim'in camii böyle bakımsız mı olmalıydı. Avlunun kenar setlerine dayandı. Turhan'ın Halic'e, Eyüb'e, Sarayburnu'na doğru süzülen nazarları dolaştı, döndü, Yavuz'un türbesi eşiği önünde titredi ve yükseldi. Kahraman hünkar ezeli tahtını bir Tuğrul mehabetiyle bu tepeye kurmuş, fikri gibi göklere yakın yatıyordu.
Ruhani bir cazibe Turhan'ı türbeye çekti. Yüreği çarparak kapıyı itti. Kapı kapalı idi. Türbedarı aradı. Bulamadı. Düşündü:
-Garip! Kandil günü, Miraç günü bu türbe ziyaret edilmez mi? İslamları birleştirmek için perişan olmakla iftihar eden Halife-i İslama hürmet bu mudur? Hadi-mü'l Haremeyn'e hizmet bu mudur?...
Naçar pencereye başını dayadı. Tozlanmış camların arkasında secde eden ruhiyle merkadı tebcile başladı.
Kendi kutsal gününü unutan ve kutlamayan birçok Müslüman, üstelik Hristiyan adetlerini taklide yelteniyor. Kandil simidi satan pastahanelerin camlarına yazılan, "Kandiliniz kutlu olsun", "Bugün Mirac kandilidir" gibi yazılar da olmasa, kandil günleri büsbütün unutulacak, fakat kimse yılbaşını unutmuyor. Hatta, günler öncesinden hazırlıklar yapmayı da ihmal etmeyerek o günü bir bayram havasına sokuyorlar.
Sayfa 42Kitabı okuyor
Bugün eIIerini semaya gönIünü MevIa'ya aç, bugün günahIardan oIabiIdiğince kaç, bugün en gizIi inciIerini onun için saç Çünkü -bugün Miraç kandiIi, kandiIin mübarek oIsun.