Bülent Özbilgiç
@bulentozbilgic
Consultant, Content Producer.
Video içeriği üretici.
2 Ağustos
28 okur puanı
Haziran 2021 tarihinde katıldı
'Toy çağımda bir öğüt vermişti babam, hala küpedir kulağıma. 'Ne zaman' demişti, 'birini tenkide davranacak olsan, hatırdan çıkarma, herkes senin imkanlarında gelmemiştir dünyaya!''
'Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı, hem aptallık, hem inanç devriydi, hem de kuşku, Aydınlık mevsimiydi, Karanlık mevsimiydi, hem umut baharı, hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam öteki yana - sözün kısası, şimdikine öylesine yakın bir dönemdi ki, kimi yaygaracı otoriteler bu dönemin, iyi ya da kötü fark etmez, sadece 'daha' sözcüğü kullanılarak diğerleriyle karşılaştırılabileceğini iddia ederdi.'
Dostum dünya daha sessiz dönüyor artık
İnsanlar temaşadan bıktı
Herkes evine dönüyor gibi sevmelerde
Kimse diş göstermiyor; aşka, ihtirasa, tanrıya
Yangın kırmızısı bile sıradan
Boğulmalar da sessiz, serinkanlı
Ölümler bile kıymetsiz korkuyorum.
Okur Takip Önerileri
İnsanların büyük çoğunluğu gerçeklere inanmak yerine, gerçek olmasını arzuladıkları şeylere inanırlar. Bu insanlar gözlerini ne kadar açarlarsa açsınlar, aslında hiçbir şey görmezler. Böyle insanları düzenbazlıkla kandırmak da bebek avutmaktan farksızdır.
Kapanması güç yaralarla yaşıyoruz. İnsanların yüreğinde açılan yaraların kapanması mümkün olmuyor. Fakat oturup öylece yaraları seyredecek değiliz. Kalkmamız, eyleme geçmemiz gerek. Elbette kişisel intikamlar için değil, adaletin daha geniş çaplı gerçekleşmesi için.
Bekle dedi, gitti.
Ben beklemedim, o da gelmedi...
Ölüm gibi bir şey oldu,
ama kimse ölmedi...
'Bütün duygularımız evsiz barksız ve kimsesiz kalmış çocuklar gibi, aynı odada koyun koyuna yatıyor… Aşk korkusunu yenmek için kuşkunun omzuna başını dayamış; öfke, ısınmak için köleliğin bacaklarının arasına koymuş ellerini… Sevgi, kaybolmamak için nefretin elinden tutmuş, sıcacık…'
Bir şehir, ancak içinde sevdiğiniz biri varsa yaşamaya başlıyor. Günaydın güzel insanlar...
Olmasını istediğimiz ve olmak zorunda olduğumuz bir yerde sürüp gider ömür denilen kısıtlı zamanımız.
Hiç kimse sizin acınıza sizin kadar üzülemez.
Eğer sadece sizinle aynı düşüncede olan şeyler okuyorsanız, zaten bildiklerinizi tekrarlıyorsunuz demektir ve bu da aslında okumadığınızın göstergesidir.
Mücadele etmek biz insanların doğasında olan ve olması gereken en önemli duygulardan biridir.
Hangi şartlarda olursanız olun, en kötü işkencelere maruz kalsanız dahi düşünme özgürlüğünüze hiç kimse mani olamaz. Yaşadığınız sürece dur durak bilmeden düşünürsünüz. Düşünme yeteneğinin karşısında ne silah, ne kilit, ne de en ağır cezalar durabilir.
Etrafımız yalancı yüzlerle dolu, siz mutsuzken aslında içten içe mutlu olan, sizin başarınızla mutsuz olan, kendini yiyen insanlar… Kimin gerçekten dost, kimin ikiyüzlü olduğunu anlamamız ise epey bir zamanımız alır. Gerçek dostlar siz üzgünken üzüntünüze ortak olur, en mutlu anı olsa bile sizinle kederlenir ve kendisi mutsuzken sırf siz mutlu oldunuz diye neşelenir. Umarım hepimizin etrafı böyle insanlarla dolar.
