Gözlerinin içine baktım geçenlerde ey yaşam! Dipsiz bir kuyuya düşmüşüm gibi geldi bana.
Fakat altın bir oltayla çekip çıkardın beni yukarıya; alaycı bir şekilde güldün, dipsiz dediğimde sana.
dinlediğim podcastte diyor ki:
'tabiatta hiçbir şey acele etmiyor; ay acele etmiyor, güneş acele etmiyor, ama insan aceleci bir varlık, biz acele ettiğimizde ruhlarımız geride kalıyor.' çünkü bir yere vaktinden önce varmak, bir parçanı yolda bırakmak demek aynı zamanda.