Merhaba. Bu ayın okuduğum son kitabı Schiller'in Felsefe ve Şiir'i oldu.
Şiirlerin neredeyse her mısrası en arkada özel olarak ayrılmış açıklamalar kısmında tek tek ifade edilmiştir.
Şiirin gücü, Sanatkârlar, Hayat ve İdeal, İdealler, Grek Tanrıları ve Eleusis'de Bayram olarak açıklama bölümünde ayrıntılı bir şekilde açıklanıyor.
Tinsel açıdan en zengin insanlar, en cesur olmaları koşuluyla, başlarına açık ara en acıklı trajedilerin geldiği insanlardır: İşte tam bu yüzden, yaşama saygı gösterirler, çünkü yaşam onları en büyük düşmanlığıyla yüz yüze getirmiştir.
Ruhbilimcilerin kılı kırk yarması: İşte insan ru-hundan anlayan biri: İnsanları neden hâlâ inceler acaba? Onlar üzerinden küçük yararlar elde etmek ister ya da büyük yararlar - o bir politikacıdır!.. Şuradaki de insan ruhundan anlayan biri: Sizlerse, onun bu bilgisiyle kendisi için hiçbir şey istemediğini, onun "bireysellikten uzak” biri olduğunu söylüyorsunuz. Daha dikkatli bakın! Diğerinden daha vahim bir yarar elde etmek istiyordur belki: Kendini insanlardan üstün hissetmek, onlara yukarıdan bakma hakkını edinmek, onlarla artık aynı kefeye konmamak gibi. Bu “bireysellikten uzak” adam, insan küçümseyen biridir: Bir öncekinin daha insancıl bir türden olduğu gözle görülür bir durumdur. O en azından kendini başkalarıyla eşit görür, herkesin arasına karışır...
Neden sevgiye adaletin aleyhine daha büyük bir değer verilir ve sanki ondan çok daha yüce bir varlıkmış gibi en güzel şeyler sevgi hakkında söylenir? Oysa sevgi adaletten açıkça daha aptal değil midir?
Sayfa 56 - PDF | Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Biri şöyle demiştir: Çocukluğumdan beri kendime karşı önyargılıyım. Bu nedenle her sitemde biraz gerçek ve her övgüde biraz aptallık buluyorum. Övgüye genelde çok az; sisteme de çok büyük değer veriyorum.
İnsanlar şu anda çok fazla şeyi yaşayıp çok az düşünüyorlar. Aynı anda hem büyük bir açlık hissediyor, hem de bağımlı oluyorlar ve bu nedenle ne kadar çok yemek yerler yesinler gittikçe zayıflıyorlar . -Hala : “Hiçbir şey yaşamadım.” diyen- aptaldır
Kimse kendini kandırmasın, kültür ve devlet birbirine zıttır: "Kültür devleti" çağdaş bir fikirden öte bir şey değildir. Biri diğerinin sırtından geçinir, biri diğerinin hesabına büyüyüp gelişir. Bütün büyük kültür çağları, siyasi çöküş dönemlerine rastlar.