GÜN OLUR Kİ
Gün olur ki ne gökyüzü para eder,
Ne deniz kenarı, ne bağlar bahçeler.
Gün olur ki ne kız, ne rakı, ne şiir,
Hiçbir şey insanı sarmaz, kandıramaz;
Her çeşmeden boş döner, elindeki tas.
Gün olur ki çıldırmak işten değildir.
Gün olur ki ne gökyüzü para eder,
Ne deniz kenarı, ne bağlar bahçeler.
Gün olur ki ne kız ne rakı ne şiir,
Hiçbir şey insanı sarmaz, kandıramaz;
Her çeşmeden boş döner, elindeki tas.
Gün olur ki çıldırmak işten değildir.
Gün olur ki ne gökyüzü para eder,
Ne deniz kenarı, ne bağlar bahçeler.
Gün olur ki ne kız ne rakı ne şiir,
Hiçbir sey insanı sarmaz, kandıramaz;
Her çeşmeden boş döner, elindeki tas.
Gün olur ki çıldırmak işten değildir.
“Cahit Sıtkı Tarancı”
dolaştığım denizlerce düşünüyorum,
bineceğim son gemi değil midir
hayır sahibi omuzlarda giden tabut.
herkes gibi teselliye muhtaç olsaydım eğer,
derdim ki: "elbet bir ağlayanım olur benim de;
ramazan geceleri yasin okuyanım,
baharda kabrime menekşe getirenim de."
fakat bütün bunlar da olur,
yine tasa etmem,
yine kırılmam kimseye.
ben aşk adamıyım,
sevmeye geldim insanları,
gönlümle, elimle, kafamla sevmeye;
hesapsız, karşılıksız,
ayrılık gayrılık gözetmeden.
gün gelip gidersem şayet,
öyle severekten gideceğim ki,
karanlık kıyılardan bile olsa,
candan selamlarım,
civarımdan geçecek gemileri;
güneşli gemileri;
şarkılı gemileri;
içlerinde kendim varmışım gibi!
Gün olur ki ne gökyüzü para eder,
Ne deniz kenarı, ne bağlar bahçeler.
Gün olur ki ne kız ne rakı ne şiir,
Hiçbir sey insanı sarmaz, kandıramaz;
Her çeşmeden boş döner, elindeki tas.
Gün olur ki çıldırmak işten değildir.
Gün olur ki ne gökyüzü para eder,
Ne deniz kenarı, ne bağlar bahçeler.
Gün olur ki ne kız ne rakı ne şiir,
Hiçbir sey insanı sarmaz, kandıramaz;
Her çeşmeden boş döner, elindeki tas.
Gün olur ki çıldırmak işten değildir.