bugün kitaplarımın arasına katılan yeni arkadaşlar;
1. Senden Önce Ben - Jojo Moyes
2. Ne Düşündüğünü Biliyorum - Mark Allen Smith
3. Yedinci Gün - İhsan Oktay Anar
4. Çanlar Kimin İçin Çalıyor - Ernest Hemingway
İfade özgürlüğünün, su, hava ve toprak kadar büyük bir ihtiyaç olduğunuysa 1984 ve Çanlar Kimin İçin Çalıyor gibi romanlarını okuyunca düşünmeye başladı.
Hiç kimse tek başına bir ada değildir. Herkes kıtanın bir parçası, bütünün bir bölümüdür. Deniz, sahildeki toprak kesiğini götürürse bununla bütün Avrupa biraz daha küçülecektir... Her insanın ölümü beni küçültür, çünkü insanlığın tamamıyla bağım var. Bu nedenle çanın kimin için çaldığını öğrenmeye çalışma, çünkü o senin için çalıyor.
“Ben de böyle diyorum işte” dedi Anselmo. “Savaşı kazanmamız gerek diyorum.”
Sonra da anarşistleri, komünistleri ve iyi Cumhuriyetçiler dışında tüm bu canalla’yı kurşuna dizmeliyiz.”
Sayfa 304Kitabı okudu
“Gördüğüm kadarıyla siyasetten pek anlamıyorsun Ingles, ne de gerilla savaşından. Siyasette ve bunda en önemli şey varlığını sürdürmektir.”
Sayfa 302Kitabı okudu
“Benim için en önemli olan şey burada rahatımızın bozulmaması” dedi Pablo. “Burada, yanımdakilere ve kendime karşı sorumluluğum var.””
Anselmo, “Kendine. Evet” dedi. “Uzun zamandır kendine. Kendine ve atlarına. Atların olmadan önce bizimleydin. Şimdi sen de kapitalistin biri olup çıktın.”
Sayfa 26Kitabı okudu
“Pohpohlama” demişti Karkov. “Ben gazeteciyim. Ama tüm gazeteciler gibi edebiyat yapmak istiyorum.” (s. 261)
“Bilir misiniz ki, ben Sovyetler Birliği’ndeyken insanlar Azerbaycan’da bir kasabada herhangi bir adaletsizlik söz konusu olduğunda bana, Pravda’ya yazarlar. Bunu biliyor muydunuz? ‘Karkov bize yardım eder’ derler.” (s. 449)
“Öldüğün zaman ne hangi ulustan olduğun, ne de hangi siyasete bağlı olduğun anlaşılır.” (s. 254)