Hâkikatler üzücü ha, katı ha,
Delinirse su koyverir çatı ha,
Zaman zaman gizli kirler satıha,
Çıkar amma neden sonra anlarsın.
Kurnaz emer budalanın kanını
Böyle yürür hokkabazın kanunu
Doğru karar eğri dostun canını
Sıkar amma neden sonra anlarsın.
Abdurrahim Karakoç
Gel de yeni gelişen sanayinin ne olduğunu gör diyor. Asansör ellinci katta duruyor bütün çatı katı Lennyye kiralanmış ve katın kapısını içi kas dolu iki çizgili takım elbise koru vı a Lennynin payını yani kazandığınız her şeyin yarısını işte Lıı katillere ödüyorsunuz. Korumalardan biri isminizi yakasına imalenmiş olan mikrofona söylüyor ve kapı kilidi gürültülü bir esiyle açılıyor. İçeride sadece siz Angelique ve Lenny var. Gülmeyin ama Lennynin hayatı ayak saksosu yaptığınız yalnız ve izole hayatınızdan çok daha kötü görünüyor. Bu çatı falında hapsolmuş vaziyette bütün günü üzerindeki bornozla İlamlarını sayıp telefonda konuşarak geçiriyor. Tek mobilya bir ofis sandalyesi onun da oturak yeri lekeli ve kirli. Bütün şehri gören camdan duvarın kenarına bir yatak atılmış. Bir bilgisayar ekranında durmaksızın hisse senedi fiyatları geçiyor. Lenny ikinize doğru gelirken bornozunun önü açılıyor çizgili ve kırışmış bir paçalı don giymiş ayağındaki beyaz çoraplar sararmış. Lenny ellerini Angeliquein yüzüne doğru uzatıyor ve Meleğim en sevdiğim diyor. Yüzünü avuçlarının arasına alıyor ve Nasılsın? diye soruyor.
Chuck palahniuk Tekinsiz,
Düşünsene çatı katı bir odan var.
Cam bir tavan ve yağmur yağıyor...😌
Mayıs 2018 Etkinliği : Hikaye 23
Yazar: 
Sinem Demir
Hikaye Adı : Çatı Katı
Link: #29450282
Evlenmesine sadece birkaç gün kalmıştı. Dünyanın en mutlu insanı addediyordu kendini. Bir kaç sene öncesini düşünüp bu mutluluğun semtine bile yaklaşamayacağını düşünürken, şu an kalbinde kelebekler uçuşuyordu.
İş çıkışı Hakan’la
ÇATI KATI
Evlenmesine sadece birkaç gün kalmıştı. Dünyanın en mutlu insanı addediyordu kendini. Birkaç sene öncesini düşünüp bu mutluluğun semtine bile yaklaşamayacağını düşünürken şuan kalbinde kelebekler uçuşuyordu.
İş çıkışı Hakan’la rıhtımda buluşup kendinin evine gittiler. Almadığı bir kaç parça eşyasını da alıp anahtarı 2. Katta oturan Ayşe Teyzeye
Mayıs Ayı Hikaye Yazma Etkinliği - Hikayeler (33. Hikaye Eklendi)
#29285900 ile başlatılan hikaye yazma etkinliğinde şu ana kadar yazılan hikayelerdir.
(Konu: KAYBETMEK , Anahtar Kelimeler: PİYANO, RIHTIM, ÇAY)
1- 
Duru Çamcı - #29326974 - Kötü Kaybettik
2- 
Hatice - #29336624 -
13. HİKAYE TAMAMLAMA ETKİNLİĞİ - HİKAYEMİZİN TAMAMI part-1
Güzel bir hikaye tamamlama serüveninin daha sonuna geldik.. Sürprizlerle dolu ve başlangıçta 19 kişinin katılımıyla ( 19 u koruyamadık tabii :) sonrasında 15 kişi kalarak hikayemiz tamamlandı.) Fantastik olarak kurgulanmaya başlayan hikayemiz, yazım süreci içinde Fantastik-Bilim Kurgu ya dönüşmüş ve birbirini tamamlayan herbirisi şahane
Bir çatı katı lazım, bolca kitap, loş ışık. Biraz huzur lazım. Sessizlik lazım. Ahşap pencerelerden gökyüzünü izlemek lazım, yıldızlara selam çakmak lazım...
Gitmek lazım,
Belki bir defa
Belki son defa
Bir gün gitmek lazım.
Bir çatı katı lazım, bolca kitap, loş ışık. Biraz huzur lazım. Sessizlik lazım. Ahşap pencerelerden gökyüzünü izlemek lazım, yıldızlara selam çakmak lazım...
Gitmek lazım,
Belki bir defa
Belki son defa
Bir gün gitmek lazım.
Alinti
............................................SAKIN OKUMA........................SAKIN OKUMA..................SAKIN OKUMA..................bunun ilk kelimesini okuduktan sonra bunun içinden çıkamazsın! okumaya devam et ya da bu gece öl!! (ölmeyeyim o zaman...)
9 yıl önce, jerry diye birisine arkadaşları tarafından lanetli olduğuna inanılan bir evde
Bazı geceler çok ağlıyorum,
resmen uyku akıyor gözlerimden.
Bir de çok soğudu havalar,
çatı katı olduğundan
yüzüme değen soğukluğun nereden geldiğini bile anlayabiliyorum.
Daha çok sarılıyorum yorgana ama nafile,
sarıldıkça daha çok üşüyorum...
Başımın üstüne kadar çekince yorganı, daralıyorum;
nefes alamıyorum.
Açıkta bırakınca da kulaklarım üşüyor,
yine uyuyamıyorum...
Gördüğün gibi,
senin suçun yok uykusuzluğumda sevgili;
ben sensiz bu odaya
bir türlü ısınamıyorum...
/ Ömer Aslan /