Erkekler varoluşlarının belirli anlarında tutkulu âşıklar olmuş olabilirler, ama “büyük bir aşık” olarak tanımlanabilecek bir erkek yoktur. En şiddetli coşkularında bile hiçbir zaman her şeyden vazgeçmezler; sevgililerinin önünde diz çöktüklerinde bile, istedikleri hâlâ ona sahip olmak, onu ilhak etmektir. Yaşamlarının merkezinde, egemen özneler olarak var olmaya devam ederler. Sevdikleri kadın ancak birçok değerden biridir; varoluşlarının tümünü onun içinde boğmayı değil, kendi varoluşularıyla bütünleştirmeyi isterler. Tersine kadın için aşk bir efendi uğruna tamamen bir vazgeçiştir.(:/!)
Cecile Sauvage, “Sevdiği zaman kadının kendi kişiliğini unutması gerekir” diye yazar.
Sayfa 372 - Koç Üniversitesi Yayınları