_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
-Din otoriterleri evrimi kabul etmekten korkarlar. Çünkü evrim teorisi aynı zamanda rastlantısallık içerir. Oysa bu açığa çıkışlara bakıldığında, organizmaların sürekli geliştiği ve bir hedefe doğru gittiği görülür. Bunu yönlendiren bir kaynak olduğunu sezen ve rastlantısallığı bu formülden çıkaran evrim denen sürecin kendisi bizzat mutlak Varlık’ ın her an yeni bir yaratımda bulunmasının ve sonsuz açılımlarına devam etmesinin ta kendisidir. Dinlerle hiçbir çelişki yoktur.
Hegel’in yapıtlarında diyalektiğin tarih ve doğadan çıkarılmış yasasının birçok örneği mevcuttur. Ama Hegel’in idealizmi zorunlu olarak kendi diyalektiğine yüksek derecede soyut ve keyfi bir karakter veriyordu. Diyalektiği “Mutlak İdeanın” hizmetine sokmak için Hegel, Marx’ın Kapital’inde uyguladığı, verili bir olgunun yasalarını araştırma
Sahip olmak ya da Olmak
Mala, mülke, şöhrete, insana, bilgiye "sahip olmak" demek, onları ele geçirmek, kendine mål etmek. onlara egemen olmak ve dilediğince kullanmak anlamına gelir. Ama bu maddesel sahip oluşların sonu yoktur. İnsan hiç bir za- man yeterince şeye sahip olamayacaktır. Çünkü maddesel olan, elle tutulan aldatıcı ve geçicidir. Bu nedenle