Küçük Prens'i her okuduğumda içimi burkan şu cümle:
"Ben onu anlıyordum. Yanlış yaptığında bile anlıyordum. Onu sevdiğim için anlayacak bir sebep buluyordum. O da öyle yapar sanmıştım.."
Ama onu orada görebiliyordum, yanımda biri vardı, onu uyandırsam yanıma gelirdi, yumuşak ağırlığını omzuma dayardı.Ancak bu durumda,kıpırdamadan yatmam gerekecekti...