Tuncel Kurtiz
Bu hikayenin sonu nasıl bitecek bilmiyordum ama nasıl başladığını öğrenmiştim. Bu hikaye Ömer’le başladı. Ömer’in ona abilik eden bir arkadaşı vardı, ne zaman darda kalsa yardımına koşardı. Adı Ali’ydi ama mahalleli onu lakabından tanırdi “Kerpeten Ali”. Ömer’in çocukluktan ayrılmaz bir dostu vardı, kankası, başının belası Cengiz. Birde Ömer’in deliler gibi sevdiği, sırılsıklam aşık olduğu, uğruna canını vereceği bir kız vardı, Eyşan. Ömer iyi çocuktu ama fena bir kusuru vardı. İNSANLARA FAZLA GÜVENİYORDU. Sırf seviyor diye onlari tanidigini zannediyordu. Eğer ömeri o zaman tanısaydım söylerdim, Ömer derdim, HER İHANET SEVGİYLE BASLAR.