Sevmek isterdim...
Esra gibi cesurca, Yahya gibi koşulsuzca... Sahi mümkün mü birini böyle seve bilmek?
Nehir Erden'in kalemi insanı hiç sıkmadan okutuyor. Yine eğlenceli ve bir o kadar duygusal bir eser ortaya çıkarmış.
"Üşüdün."
Aynı mırıltıyla karşılık aldı.
"Gidiyorsun."
Kitabın en güzel sahnelerinden birisiydi. İki kalp birbirini bulduysa zorluklara hatta geçmişe inat birleşirdi.
Yahya, geçmişte sessizce sevdiği kadından sonra kendini aşka yasaklayan bir adam. Esra ise delice seven cesur bir kadın. Aşkı için yaşadığı şehirden ayrılıp Yahya'nın yanına gider ve Yahya'nın aşka kapadığı kapının tozlarını silip atarak o kapıyı sonunda açar. Bir kadın istedikten sonra yapamayacağı hiçbir şey yoktur. Kadın demişken kitaptaki teyzeler aşırı eğleneceliydi. Gülmekten çene kaslarım hâlâ ağrıyor.
Yahya gibi sessiz seven adamlara Esra gibi cesur kadınlar gelmesi dileğiyle... Ne derler bilirsiniz: "Aşkı en iyi cesurlar yaşar!"
