Klasikler Ve Çevirmenler
Not: Bu ileti eserleri orijinalinden ve sonrasında Türkçe çevirilerinden okuyan insanların görüşlerinin derlenmesiyle yazılmıştır. Sonrasında sitedeki okurların katkıları eklenmiştir.
Günlerdir çevirmenlerin dünyasına daldım ve haklarında o kadar çok şey okudum ki beynimden dumanlar çıkıyor. Yabancı dilde yazılmış eserlerde en rahatsız olduğum
Cevat Edege
A. von Tuhr Hakkında*
Von Tuhr’da mefhum disiplini, hukuk emniyeti ile adalet endişesi tam bir muvazene(denge) halindedir. Malzeme fevkalâde güzel tasnif ve tenvir(aydınlatılmış) edilmiştir. Kullanılan lisan riyazî(matematiksel) bir vuzuhu(açıklığı) haiz olup itnaptan(sözü uzatmaktan) içtinap edilmiştir(çekinilmiştir). Nazarî ve mücerret mefhumların hududu münasip hadde tesbit edilmiş, tatbikat ve realite gözden uzak tutulmamış ve sayısız meselelere ve Alman Temyiz Mahkemesi ve İsviçre Federal Mahkemesinin takriben onbin kararına tehkiden veya tasviben temas suretiyle eser hem nazarî hem amelî bir mahiyet iktisap etmiş olup eski tabirle hallâl-i müşkilât(zorlukları çözen) bir kitaptır.
*Borçlar Hukukunun Umumî Esasları adlı kitaba yazdığı çevirmenin önsözü kısmından.
Önsözde Kitabın Geniş Özetini Yazmak (Sineklerin Tanrısı)
Mina URGAN'ın yazmış olduğu "kitabın başına" yerleştirilen önsözden sonra kitabı okumak adeta işkence oluyor. Sanki kitabın içeriğinde anlaşılması zor düşünsel ve felsefi öğeler var da çevirmenin üstüne vazife ben şunun önsözünde kitabın özetini(geniş özet:spoillerin Allah'ı var) yazayımda herkes anlasın demiş. Önsözü okuduktan sonra belki atladığı bir şey vardır her şeyi anlatmamıştır diyerek okuyorsunuz ama nerdeeeee... Merakla izlediğiniz dizide size zorla tüm olayları anlatmak gibi.
Sizi de sinirlendiren önsezler var mıydı?