Küf ve Bahar
Biz bir hikâye anlatmaya başladığımızda, iyi ve kötü aynı anda gelip başlarını yaslarlar kelimelere. Kalbimiz bir ceylan tasvir etmeye başladığında, aklımız bir taşın ardına bir aslanı yerleştiriverir. Biz daha farkına varmadan olur bu. İçimizden bir anlatıcı güzel bir ırmakla başlasa şiirine, başka bir mısrada bir çocuk kollarını sallayıp çırpınmaya başlar. Bir öyküye umutla başlasa başka bir anlatıcı, başka bir öyküde uçurumun ucundaki bir taş kımıldar. Biz tüm bunları aşıp sadece iyiliğin olduğu elma bahçelerinden bahsetsek, bu kez de okuyucu eliyle başını tutup kurtlar nerede, balta nerede, yıldırım nerede diye sormaya başlar. Kötülük çağrılır. Bazen beklenerek, bazen kaçılarak, bazen sanılarak.
İnsan nasıl büyüyor deseler,derim ki şaka bir yana,tepine tepine ağlamak isterken birilerinin çayını tazeleye tazeleye büyüyor.
Sayfa 29Kitabı okuyor
Yorganın altında 13 saat ağladıktan sonra güçlü olabilen tüm kadınlara..
Ve keza o bürhan-ı nuranîden zuhur eden inşikak-ı Kamer, parmaklarından fışkıran sular, ağaçların onun davetine icabetleri, duasının akabinde yağmurun nüzulü, pek az bir yemekten çokların yiyip doymaları ve kurt, ceylan, deve, taş ve sairenin konuşmaları gibi mu'cizelerinin delalet ve şehadetiyle tasdik edilmiş bir zâttır. (A.S.M.)
Sayfa 23
Kadına kadın öğretiyor nasıl ayakta durulur, nasıl kök salınır, nasıl devrilmez insan bunca fırtınada.
Sayfa 127 - KüsüratKitabı okudu
Kadın, kadının toprağı oluyor, aynı yerden kırılarak.
Sayfa 127 - KüsüratKitabı okudu