İmkansız olan şeyler vardır bilirsin
Yaşlanmamak gibi, ölmemek gibi
Ve seni sevmemek çigan gözlüm
Mümkün degil ki
Çıkarıp atamam içimden
Neyleyim yer etmişsin bir kere
Ne zaman elime bir kagıt alsam
İmkansız düşünmemek gecelerce seni
Ve sevmemek ömür boyunca, bir gün değil
''Başka çaremiz yok, beni unut'' demiştin
Mümkün değil çigan gözlüm, mümkün değil
Şarkısız ve sensiz kaldığım nice akşamlar
Gözlerin geçer aklımdan özlemler içinde
Gözlerin bir çigan müziği güzelliğinde
Kirpiklerinde keman, bebeklerinde gitar
İmkansız olan şeyler vardır bilirsin Yaşlanmamak gibi, ölmemek gibi
Ve seni sevmemek cigan gözlüm
Mümkün değil ki
Çıkarıp atamam içimden
Neyleyim yer etmişin bir kere
Ne zaman elime bir kağıt alsam
Siner güzelliğin kelimelere
Yumsam gözlerimi seni seyrederim
Devamlı bir musiki kulaklarımda sesin Mevsimler seninle başlar, seninle biter
Yıl oniki ay benimlesin
Ne zaman bir gemi görsem limanda
Alıp başımı seninle gitmek isterim
Umurumda değil bu oyunlar, bu düzenler Anlasana; seni arıyor ellerim
İmkansız düşünmemek gecelerce seni
Ve sevmemek ömür boyunca, bir gün değil Başka çaremiz yok, beni unut demiştin Mümkün değil cigan gözlüm, mümkün değil.
~Ümit Yaşar Oğuzcan
İmkansız olan şeyler vardır bilirsin
yaşlanmamak gibi, ölmemek gibi
ve seni sevmemek cigan gözlüm
mümkün değil ki
çıkarıp atamam içimden
neyleyim yer etmişin bir kere
ne zaman elime bir kağıt alsam
siner güzelliğin kelimelere
yumsam gözlerimi seni seyrederim
devamlı bir musiki kulaklarımda sesin
mevsimler seninle başlar, seninle biter
yıl oniki ay benimlesin
ne zaman bir gemi görsem limanda
alıp başımı seninle gitmek isterim
umurumda değil bu oyunlar, bu düzenler
anlasana; seni arıyor ellerim
imkansız düşünmemek gecelerce seni
ve sevmemek ömür boyunca, bir gün değil
*başka çaremiz yok, beni unut* demiştin
mümkün değil cigan gözlüm, mümkün değil.
İmkansız olan şeyler vardır bilirsin
Yaşlanmamak gibi, ölmemek gibi
Ve seni sevmemek cigan gözlüm
Mümkün değil ki
Çıkarıp atamam içimden
Neyleyim yer etmişin bir kere
Ne zaman elime bir kağıt alsam
Siner güzelliğin kelimelere
Yumsam gözlerimi seni seyrederim
Devamlı bir musiki kulaklarımda sesin
Mevsimler seninle başlar, seninle biter
Yıl oniki ay benimlesin
Ne zaman bir gemi görsem limanda
Alıp başımı seninle gitmek isterim
Umurumda değil bu oyunlar, bu düzenler
Anlasana; seni arıyor ellerim
İmkansız düşünmemek gecelerce seni
Ve sevmemek ömür boyunca, bir gün değil
*Başka çaremiz yok, beni unut* demiştin
Mümkün değil cigan gözlüm, mümkün değil.
Uykusuzluk gecelerimde basan efkârla yazdıklarımdan başka bir şekilde yazamadım hiçbir zaman; yedi yıl boyunca neredeyse hiç uyumadım. Her yazarın yazdıklarına bakıldığında, düşüncelerinin gündüz düşünceleri mi, yoksa gece düşünceleri mi olduğunun anlaşılabileceğine inanıyorum.
O efkâra ihtiyacım var ve bugün bile hâlâ, yazmadan önce Macar Çigan müziğinden bir plak koyarım. Aynı zamanda, muhafaza ettiğim ve kendime karşı çevirdiğim bir hayatdoluluğum vardı. Az çok bezgin olmak değildir söz konusu olan; aşırılık derecesinde bir melankoli, aşırı bir hüzün gereklidir.