farabi’ye göre “varlık” sözü, anlatılamayacak, tanımlanamayacak derecede zihinde açık, seçik ve yerleşik, sabit bir anlam taşımaktadır.
onu açıklamak, ondan daha açık anlamlı bir sözle mümkün olur. halbuki ondan daha açık anlamlı ve geniş kavramlı bir söz yoktur. bununla beraber zihin ondan habersiz olabilir ve bu durumda zihin ona karşı uyartılabilir*. farabinin varlığı, bu şekilde tarifini ancak kendisinde buluyoruz ve kendisinden sonra artık az veya çok değişik ifadelerle klâsikleşmiş olduğunu görüyoruz**.