oscar Wilde’dan 26 söz.
Çoğu insan başka biridir. Düşünceleri başkalarının görüşü, hayatları taklit, tutkuları ise alıntıdır.
Hiçbir şekilde aşırı şık giyinemez, aşırı fazla eğitilemezsin.
Kadınlar sevilmek için yaratılmıştır anlamak için değil.
Ben Cennete gitmek istemiyorum arkadaşlarımın hiçbiri orada değil
Sana sıradan biriymişsin gibi davranan hiç kimseye aşık
Sen bu şiiri okurken
Sen bu şiiri okurken
Ben çoktan bu şehirden gitmiş olacağım
Artık ne özlemlerimi duyacaksın bıçak yarası
Ne de telefonların çalacak gece yarısı
Ve bu zavallı yüreğim olmayacak artık
Kaprislerinin hedef tahtası...
Seni sana
Beni bir akıl hastanesine
Bırakıp gideceğim bu şehirdenNasılsa kavuşamadım sana
Nasılsa dudaklarının kıyısına
Her Ömür Kendi Gençliğinden Vurulur
-İsa’dan sonra XX. yy.-
Yaşarken de söyledim kimse bilmeyebilir bunu,
Fatiha suresi kadar eski,
günlerin çarmıhında isa kadar yaslıyım
ve tanrılar kadar çok yaşadım
kimse bilmeyebilir...Daha kırlangıçları yalancı bir dünyada yaşıyorum;
dağları yıkılan, dalları kırılan bir dünyada.
Kayıp suretler için fotoğraflara koşuyorum
kimse
Edip C.
Bin dokuz yüz on iki doğumlu bir karanfili
Karım göğsüme takmıştı. Şimdi ben çok yaşlıyım
Şimdi ben nedense çok yaşlıyım
Bir çocuktum üstüme bulaşan çamurları temizlemekten çok bilyelerimin sayısını artırmaktı hedefim.
Şimdi bir gencim hayatıma giren piçlikleri temizlemekten çok eğlenmekti hedefim.
Şimdi bir yaşlıyım kahvenin köşesinde sigaramı yakarken bakıyorum o çocuğa ve gence aklımda tek bir fikir yolculuk bitmişti artık. Ha çocukken pislenmiştik parkta ya da gençken eğlenmiştik barda. Şimdi elveda etmek gelmiyordu oysa bıktırmışken bu kadar dünya...
Neden mi sevmiyorum..
..
Nasılsa kavuşamadım sana
Nasılsa dudaklarının kıyısına varamadım
Nedense bütün çıkmaz sokaklar adresim oldu
Ve nedense bütün kırmızı ışıkları üzerime yaktın
Ne yaptımsa
Bir türlü sana yaranamadım
Artık adressiz
Bir çiçek sergicisi
Bin dokuzyüz on iki miydi, bin dokuz yüz elli iki miydi
güneşli bir öğle miydi, çiçekler gölgesiz miydi
ellerim kirli miydi
neydi
çiçeklere su mu serpiyordum, bir karanfil çok mu uzaklardan gelmişti
bilmem ki
benim bütün yaşamımda hep karanfiller olmuştur
her zaman hatırlarım
sanki bir karanfilden sürekli doğmuşumdur
bin dokuz yüz on iki doğumlu