Dinle dostum, birileri oturduğu sıcak köşelerden insanları hor görüyor, ne yazık! Bizlerin daima afalladığı, bu ufacık yere hapsolduğumuz düşünülüyor... onlara haklı olmaları için hiçbir sebep vermemeliyiz, dostlarımız, arkadaşlarımız gibi gözükebilirler. Yahut kaskatı düşmanımız olsunlar, fark etmez! Gerçekliğin acı sillesini yüzlerinde, bir daha reaksiyon gösteremeyecek biçimde hissetmeliler... Bu, bizlerin sert duruşunda değil, mitralyözlerle yere indirilmeyecek haysiyetli karakterinde yatar. Kırılmamalısın her söze, üzerine daima gelecekler... kör kuytularda dünyadan bihaber zannetsinler bırak, böyle olmadığını biliyorsun...