… +354
Doğanın “müphem ilahisinde” duyup anladığım şey, neşeye çağrı. Her kuş ötüşünde onu işitiyor, çiçekleri koklarken onu içime çekiyorum, bu hayranlığı dua etmenin tek yolu gibi düşünür oldum.
Sayfa 67 - İş Bankası Kültür Yayınları
Nasıl bir umuda kapıldım hemen! Çünkü üzüntüm yüzünden hala kendimi suçluyordum ve onun bir tek kelimesi bile iyileşmemi sağlıyordu.
Lütfen özellikle benim seninle konuşmamı bekleme, geçmişi burada tamamladığımı hissediyorum, bunun ötesinde hiçbir şey görmüyorum, hayatım orada duruyor...
"Beni duyacak mısın, diye merak ettim. Düşüncelerin benden o kadar uzak görünüyorlar ki."
Hissettikleri sıkıntıyı yaymak büyük kalplere yakışmaz.