-"İnsan her adımı mezardan uzaklaşmak için atar. Yine her adımda biraz daha yaklaşır. Nitekim yine her nefesini,yaşamını uzatmak için alır. Yine de her nefeste yaşamından bir nefeslik zaman gider"
Bir kişinin,sadece bir kişinin seni çok iyi anladığını ve karşılıksız, çıkarsız biçimde seni sevdiğini sandığın an hayatının en büyük hatasını yaptığın andır. Diğer insanlardan ne kadar da farksız olduğunu acımasızca sana gösterdiğinde, birkez daha kusma isteği uyanır içinde ve bir kez daha insan denilen familyanın küçük küçük hayvancıklardan oluştuğunu anlarsın. Evet, yüceltip övülerek yere göğe sığdıralamayan insan diye bir şey yoktur yeryüzünde... bir gün çıkıp geleceğini düşleyerek dönüşünü beklemekse toz pembe hayalden başka bir şey değildir. Kuyu tahmin edilenden çok daha derindir.