Mahremiyet
-Bana bütün bunları anlatmak istediğinize emin misiniz?
-Neyi
-Anne babanızı, paranoyaları...
-Ne anlatıyorum ki size ben? Hiçbir şey. Ben size Tanrı'nın, herkesin bildiği şeyleri anlatıyorum. Annemle babam ölümleriyle meşhur olacaklar. Bu benim onlar için hazırladığım anma töreni olacak. Size tüm bunları anlatırım, babamın bacaklarının
Sayfa 284Kitabı okudu
Şimdi sev. Hemen sev. Seveceğin bir şey ya da biri varsa şu an sev. Korkusuzca sev. Dave Eggers'ın yazdığı gibi: "Sevmeyi bekleyerek yaşanmaz."
Sayfa 287Kitabı okudu
.
Tırmanmak istediğin bir merdivenin en altında olmak, istemediğin bir merdivenin ortasında olmaktan daha iyidir, değil mi?
.
.
.
.
Ne istedik? Dünyanın giderek daha küçük, daha büyük ve aynı ama ilerlemesini istiyoruz. Ne istediğimizi bilmiyoruz.
.
.
.
Mae üç sloganı bir arada görmek için ekrana döndü. Onları karşısında görünce gözyaşlarını zor tuttu. Gerçekten o mu söylemişti bunları?
SIR YANILTIR
SEVEN İNSAN PAYLAŞIR
MAHREMİYET HIRSIZLIKTIR
Sayfa 306Kitabı okudu
Hepsi bir anlam taşıyordu. Ta ki öyle olmayana kadar.
.
Acı üzerime geliyor ve onu alıyorum, birkaç dakika çiğniyorum ve geri tükürüyorum. Bu artık benim işim değil.
.
.
.
İnsan her ne yapıyorsa tabiat ananın arkasından iş çevirerek yapıyordu. Tabiat bunu fark ettiğinde ve gücünü topladığında ise, her şeyi sil baştan başlatıyordu.
Sayfa 236Kitabı okudu
Her şey normal giderken Sudan'daki savaşın başlaması her şeyi altüst edecektir. Kitap baş kahramanın diliyle yazılmış bir kitap. Kitapta dünle bugün birleştirilmiş bir şekilde yazılmış. Karakter bazen yaşadığı anı bazense geçmişini anlatıyor. Meseleye dönersek bir gün bu iç savaş yüzünden baş kahramanın(Achak) köyü de saldırıya uğruyor. Ailesinin akıbetinden habersiz bir şekilde kaçıyor oradan. Hiç bilmediği yollardan kaçıyor. Sonra yolu kendisi gibi kaçan çocuklarla kesişiyor. Başka çare olmadığını anlayınca onlara katılıyor. Yürüyorlar ve yürüyorlar. Çok acılar görüyor. Ölümler görüyor. Bazen kendisi de ölüme çok yaklaşıyor. Vazgeçmek istiyor. Yürümek istemiyor. Bunları yaşarken daha küçücük. Bir çocuğun bedeni ve ruhu bunları nasıl kaldırabilir ki? Yıllarının önemli bir kısmı işte bu şekilde yürüyerek ve kamplarda geçiyor. Ama her şeye rağmen ayakta kalabildi..
Savaş, savaş... Daha ne kadar böyle hikayelere neden olacaksın? Hangi çıkar bebeklerin, çocukların, masumların canı kadar değerli olabilir? Neden bu kadar acı çekilmek zorundayız? Savaş hepimizi öldürüyor. Kiminin bedenini, kiminin ruhunu, kiminin insanlığını...
Bu dünya hepimize yeterdi..
Bu kitabı bizimle buluşturan 
Dave Eggers 'e teşekkürler.
Bugün, yarın, Tanrı beni yanına alana dek her gün dolduracağım boşlukları sözlerimle. Dinleyenlere ve dinlemek istemeyenlere, beni arayan ve benden kaçanlara anlatacağım öykülerimi. Ve orada olduğunuzu hep bileceğim. Nasıl yokmuşsunuz gibi davranabilirim ki?
Hiç yokmuşum gibi davranmanız kadar olanaksız bu.
Sayfa 572Kitabı okudu
Terk edilişle birleşen reddedilme kadar beter bir duygu yok.
Sayfa 524Kitabı okudu
Bedenim bir gecede onlarca yıl yaşlanmış gibi.
Sayfa 512Kitabı okudu
Bize güç veren insanlar..
Kimiz ve nereye gidiyoruz kuşkusuna kapıldığım zamanlarda eğer Musa'yla konuşursam içim rahatlar. Keşke yanımda olabilseydin, Musa! Bu berbat sabahı aşmamızı sağlayacak gücün var senin.
Sayfa 511Kitabı okudu