Bu deneyin bizlere gösterdiği şey başkalarının yanında kendi sesimizi dinlemenin ya da inançlarımızı korumanın ne kadar zor olduğu. Eğer içinizde ben olsam farklı yürürdüm diye düşünen varsa kendisine neden el çırptığını sorsun. Çocuklar, hepimizin içinde büyük bir kabul görme ihtiyacı vardır ama özgün ve farklı olan şeylerinize de güvenmek zorundasınız; tuhaf ya da rağbet görmeyen şeyler olsalar da. Frost’un dediği gibi, ‘Yollar ikiye ayrılmıştı ormanda ve ben daha az katledilmiş olanı seçtim, /Bütün ayrımı yaratan da buydu.’
Sayfa 73Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Thoreau der ki, ‘Çoğu insan hayatını sessiz bir çaresizlik içinde yaşar’ Bunu kabullenmek niye?
Sayfa 52Kitabı okudu
Umudumuzu yitirirsek elimizde ne kalır ki?
Sayfa 524Kitabı okudu
Yoltaşı onundu, tıpkı üçüncü sessizliğin de onun olduğu gibi.
Sayfa 736Kitabı okudu
“Yasağı kaldırmak için bana tek bir şey lazım,” dedi Lorren.
Delice bir sırıtışı yüzümden uzak tutmaya çalıştım. “Ne isterseniz.”
“Bu zamana kadar eksikliğini çektiğin bir sabır ve sağduyu göster dedi Lorren, ardından başını önünde çık duran kitaba çevirdi.
“Güle güle.”
Sayfa 460Kitabı okudu
Çok az şey sorgusuz sualsiz itaat kadar sinir bozucudur.
Sayfa 606Kitabı okudu
El arabasını odunla doldurmayı sürdürürken durmak üzere olan bir makine gibi hareketleri giderek yavaşladı. Sonunda tamamıyla durdu ve uzunca bir müddet taş gibi kıpırtısız bekledi. Ancak o zaman soğukkanlılığını kaybetti. Kendisini görecek kimse olmamasına karşın yüzünü ellerinin arasına sakladı ve dalga dalga gelen ağır, sessiz hıçkırıklarla vücudu sarsılırken sessizce ağladı.
Sayfa 144Kitabı okudu