"korkarım ki aklımı yitiriyorum,”
diyorum ona, “aynı işte on bir yıl, saatler
sulu bok gibi yığılıyor üstüme, bütün
yüzler birer koca sıfır ve sürekli
konuşuyor, anlamsız şeylere gülüp
duruyorlar. Züppe biri değilim, Sanchez,ama bazen gerçekten bir korku
gösterisinden farkları yok ve kurtulmanın yolu ya ölüm ya da delilik."