Yürek Çağrısı
Acılı yağmurlarla düşmüşüm yere
Tatlı su göllerine akamıyorum
Yüzüm yüreğim deprem dalgası
Bu gül kıyımlarına bakamıyorum
Her sevi bir türküdür bağrımda
Her öfke bir ağıt
Ağıtlar kuşatmış dört yanımı
Kendi türkülerimi haykıramıyorum
"Arne'ın salağın biri olduğundan. Karısının her şeyini affetti.
Aşığını bile." "Saçmalamayın. Judith, bunun doğru olmadığını söylesene ona," dedi Judith'e Eva. Judith, yanıt vermek yerine koşarak dışarıya kaçtı. O hızla, elinde tepsiyle gelen bir hastabakıcıyla çarpıştı. Fincanlar yerde parça parça oldu, yumurtalar patladı, kruvasanlar yerdeki çay birikintisinin içine gömüldü. Judith dö nüp bakmadı bile. Ardında tufan, önünde facia vardı. Çünkü Dominique daha işin başındaydı.
"Kadın, geceleri gizlice telefon edip, kendine romantik ran devular ayarladığım Arne'ın fark etmediğini sanıyordu. Bir sefe rinde, kadının aşığıyla buluştuğu otele kadar peşinden gitmişti." "Adamın kim olduğunu biliyordu, öyle mi?" "Elbette. Kendi aile hekimiydi adam." Eva, bir kahkaha attı. Mahcup, inanmazlık dolu bir kahka haydı bu. Bu söylenen, gerçek olamazdı. Mutlaka bir yanlış anlama vardı. Başka ne olabilirdi ki?
Sayfa 200 - Kırmızı kedi yayınları Agostos 2019Kitabı okudu
Riva'da, düşman saldırılarına karşı inşa edilmiş duvarlar, hendekler ve siperlerle dolu bazı dağlık yörelerdeki insanlar savaşın kötü yanlarını anımsamak istemiyorlar, anılarında kine yer vermiyorlar. Onlar, sanki yaptıkları iş yalnızca bir oyundan ibaretmiş gibi, hep eskisi gibi keyifli ve yaşam dolular.
Sayfa 190 - Everest YayınlarıKitabı okudu
İnsanlar tuhaflar böyle, çelişkilerle dolular. Sevmeye ve kucaklamaya olduğu kadar nefret etmeye ve dışlamaya da ihtiyaç duyuyorlar sanki.
Sayfa 175Kitabı okudu
Rüyalarımdan nefret ediyorum. Unutmak istediğim bir zamanı hatırlatan,karmakarışık ,asap bozucu anılarla dolular.
"Dolular fırtınalar vursa beni
Kol kanat gerip koruyabilir misin."
