Derine indik çok derin denize
Öylesine kaldı üstümüzde Hitit güneşi, Ama rüzgârı da kuşları da
Duymuyoruz, belleğimizde hepsi
- Bastığınız yerin ışıması. Neredesiniz?
- Denizin kırık basamaklarında,
Balıklar geçiyor üstümüzden,
Kaygılı, savaş görmüş kırgın yüzler
Toplanmışlar kendiliğinden, düşünüyorlar
Varlığı bir çocuk güzelliğinde
Yokluğu akmayan bir dağ çeşmesinde
- "Yaşantı" diyor yanı başımda duran üçüncü kişi, "daha büyük denizden, belleğin aydınlığı ağrıyor, sessizliğin sesi oluyor yüzlerimiz."
Büyük Günah
Bu güzel dünyamızı büyük bir çöküş ve felaket bekliyor.
Dünyayı bu felakete bizler sürükledik.
Yüzyıllar boyunca nükleer facialar yarattık; denizleri ve toprakları, tüm canlılar ve bitkiler için cehenneme çevirdik; yağmur ormanlarını , kıtaları yaktık,;buzulları erittik. Maden açmak için daha derine indik.Zehirli atıklarla toprağı ölürdük .Ruhlarımızla birlikte tüm dünyayı kirlettik.
" Yaşıyor gidiyoruz, " diyoruz, ama nereye doğru yaşıyoruz? Biraz sağa mı kaydı denge tahtımız ? Solda mıyız ? Kırk beş santimetre aşağı mı indik ? Ortalayamadık mı hayatı ? Doksandan mı vurduk yalanları ? Kaç santimetre derine girdi kırıklarımız?
“Yaşıyor gidiyoruz,” diyoruz, ama nereye doğru yaşıyoruz? Biraz sağa mı kaydı denge tahtamız? Solda mıyız? Kırk beş santimetre aşağı mı indik? Şuraya doğru mu yaşıyoruz?.. Ortalayamadık mı hayatı? Doksandan mı vurduk yalanları? Kaç santimetre derine girdi kırıklarımız? Biz orada burada ne yapıyoruz?